Σημεία Ομιλίας του Υπουργού Ανάπτυξης & Επενδύσεων, κ. Άδωνι Γεωργιάδη επί του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης & Επενδύσεων «Ίδρυση, ανάπτυξη, διαχείριση και λειτουργία των Επιχειρηματικών Πάρκων – Ενιαίο πλαίσιο ρύθμισης για τους φορείς Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων και άλλες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης»:
Πρώτον, ο κ. Μαραβέγιας τυπική έγκριση δεν έχει λάβει. Έχει λάβει προσωρινή. Είπε ο κ. Πολάκης πριν ότι «πήρε 4,2 εκατομμύρια». Θέλω να διαβεβαιώσω το Σώμα και δια του Σώματος τον ελληνικό λαό, ότι δεν πήρε ούτε ένα σεντ του ευρώ. Θα έπαιρνε 4,2 εκατομμύρια ευρώ φορολογικές απαλλαγές εφόσον ολοκλήρωνε την επένδυσή του και στη δεκαετία θα μπορούσε να πάρει 4,2 εκατομμύρια φορολογικές απαλλαγές.
Η θετική έγκριση, δεν ολοκληρώθηκε. Το έργο δεν ξεκίνησε καν, φορολογικές απαλλαγές δεν πήρε, μετρητά δεν πήρε. Άρα, η φράση «πήρε 4,2 εκατομμύρια ή του δώσατε 4,2 εκατομμύρια» είναι πρώτον ψευδής και δεύτερον συκοφαντική.
Δεύτερον, υπάρχει τρόπος ο Υπουργός ή εν προκειμένω ο αναπληρωτής Υπουργός πριν την έγκριση αυτή να παρέμβει και να πάει να δώσει την έγκριση μόνος του χωρίς να τηρηθεί η διαδικασία; Είναι ποτέ δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο;
Το μόνο πολιτικό ζήτημα που υπάρχει – και αυτό είναι καθαρά πολιτική μας διαφωνία- είναι ότι στο δικό σας νόμο αρκούσε η δήλωση του επενδυτή ότι θα δανειοδοτηθεί από τράπεζα ενώ στον δικό μας νόμο δεν αρκεί αυτό. Πρέπει να φέρεις χαρτί από τράπεζα που λέει ότι θα σε δανειοδοτήσει. Και ο λόγος που το βάλαμε στο δικό μας νόμο είναι γιατί θεωρήσαμε ότι πρέπει να υπάρχει ένα φίλτρο εισόδου διότι στην προηγούμενη κατάσταση πάρα πολλά σχέδια έπαιρναν έγκριση στον αναπτυξιακό νόμο, όμως ένα μικρό κλάσμα υλοποιείτο. Και η βασική φιλοσοφική και δομική διαφορά των δύο νόμων είναι αυτή. Κοντολογίς, για το θέμα αυτό δεν υπήρξε απολύτως καμία πολιτική παρέμβαση, δεν θα μπορούσε να υπάρξει και δεν υπάρχει θέμα γιατί δεν εκταμιεύτηκαν χρήματα και δεν εγκρίθηκε οριστικά».
Γιατί όμως έχουμε παραπάνω, έστω και κατ’ελάχιστον; Στην πραγματικότητα είμαστε σχεδόν στον μέσο όρο. Διότι πέρσι είχαμε τον χαμηλότερο πληθωρισμό σε όλη την Ευρώπη. Ο μέσος όρος πέρσι ήτανε 3% και εμείς είχαμε 1%, ήμασταν δηλαδή 2% κάτω από τους άλλους. Τώρα είμαστε 2% πάνω από τους άλλους, το ίδιο 2% είναι στατιστικά. Για ποιο λόγο συνέβη αυτό; Διότι πέρυσι εμείς ξεκινήσαμε με πολύ μεγάλο αποπληθωρισμό, δηλαδή οι τιμές μας πήγαν πιο χαμηλά από το φυσιολογικό και η σύγκρισή μας τώρα χρόνο με το χρόνο γίνεται με την πιο χαμηλή τιμή. Ήμασταν λοιπόν πιο χαμηλοί από τους άλλους πέρυσι, είμαστε λίγο πιο πάνω από τους άλλους φέτος.
Όταν πέρυσι λέγαμε στην αίθουσα αυτή ότι έχουμε τον χαμηλότερο πληθωρισμό στην Ευρωζώνη, μας λέγατε «αυτό είναι ασήμαντο που λέτε, έχουμε πολύ μεγάλο πληθωρισμό».Εγώ έλεγα «μα έχουμε τον χαμηλότερο πληθωρισμό στην Ευρωζώνη» και ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «τα ψέματα του Γεωργιάδη». Πέρυσι δηλαδή που ήμασταν 2 μονάδες κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αυτό εθεωρείτο ασήμαντο στατιστικό μέγεθος. Φέτος που είμαστε 2 μονάδες πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αυτό θεωρείται εθνική καταστροφή. Προφανώς καταλαβαίνετε ότι αυτό δε στέκει».
Γιατί όμως είχαμε μεγαλύτερο; Και εδώ είναι η μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση. O κύριος Χαρίτσης το ξέρει, γιατί ήταν αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης. Κάθε Σεπτέμβριο, στην Ελλάδα, έχουμε το μεγαλύτερο μηνιαίο ρυθμό αύξησης πληθωρισμού στην ευρωζώνη γιατί τον Αύγουστο έχουμε τις τιμές των εκπτώσεων. Τον Σεπτέμβριο τελειώνουν οι εκπτώσεις, συγκρίνονται οι τιμές μήνα μήνα με τις χαμηλότερες προς τις μεγαλύτερες και αυτό δείχνει μεγαλύτερο ρυθμό. Στην πραγματικότητα γυρίζουμε και είμαστε στον Ιούλιο, πριν από τις εκπτώσεις δηλαδή».
Γιατί προχωρήσαμε σ’ αυτήν την πρωτοβουλία; Αναγνωρίζοντας ότι το πρόβλημα του πληθωρισμού είναι πραγματικό και δυστυχώς όχι εύκολα αντιμετωπίσιμο, καθ’ όσον το μεγαλύτερο κομμάτι της πληθωριστικής πίεσης είναι από την ενέργεια, από ένα χώρο δηλαδή που είναι παντελώς αδύνατο να ελεγχθεί από την ελληνική Κυβέρνηση καθώς συνδέεται άμεσα με τις ευρύτερες γεωπολιτικές συνθήκες της ευρωπαϊκής ηπείρου, του πολέμου και τα λοιπά, συναντηθήκαμε με τον Σύνδεσμο των super market και την ΕΣΕΕ και προχθές με τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Τροφίμων Ελλάδος έτσι ώστε να έχουμε όλη την αλυσίδα, από την παραγωγή μέχρι το σούπερ μάρκετ που κάνει την πώληση.
Συμφωνήσαμε ότι όλοι αυτοί θα προσπαθήσουν να υποστηρίξουν ένα καλάθι 50 προϊόντων – και εμείς θα τους ελέγχουμε για αυτό σε εβδομαδιαία βάση- στα οποία να μην περνάνε τον ίδιο ρυθμό αυξήσεων που περνάνε γενικά στα προϊόντα του σούπερ μάρκετ. Δηλαδή, εάν ο πληθωρισμός είναι 12%, εκεί να είναι πολλές μονάδες παρακάτω, τείνοντας προς το μηδέν.
Ο στόχος αυτής της πρωτοβουλίας είναι να δώσουμε την ευκαιρία στην κάθε Ελληνίδα και τον κάθε Έλληνα ο οποίος πραγματικά δεν βγάζει το μήνα και κινδυνεύει να στερηθεί λόγω του πληθωρισμού και ένα μεγάλο μέρος της ποιότητας ζωής του».
Ότι λόγω της δικής μου πολιτικής η εταιρεία Πίτσος που την παρέλαβα κλεισμένη με τους εργαζομένους της να πρέπει να έχουν ήδη απολυθεί, αυτή τη στιγμή δουλεύει στο εργοστάσιο της ΠΥΡΑΜΙΔΟΣ και θα πάω την άλλη εβδομάδα να τους επισκεφτώ με όλους τους εργαζόμενους στις θέσεις εργασίας τους, ενώ ο Υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Σταθάκης είχε υπογράψει να απολυθούν όλοι, αυτό δεν μπορείτε να το αμφισβητήσετε.
Ότι η CRETA FARMS όταν πήγα στο Υπουργείο είχε κλείσει και πήγαιναν για να τους πάρουν το σήμα και να απολύσει 600 εργαζόμενους, σήμερα δουλεύει και έκανε 100 εκατομμύρια τζίρο, δεν μπορείτε να το αμφισβητήσετε.
Ότι στο ΕΣΠΑ από την 19η θέση είμαστε οι πρώτοι, δεν μπορείτε να το αμφισβητήσετε. Γιατί η πολιτική κρίνεται από το αποτέλεσμα.
Στο «καλάθι» βάζω προσωπικό στοίχημα. Θα μετρηθώ για το αν θα δουλέψει από τον κάθε συμπολίτη μου που θα μπαίνει στο σούπερ μάρκετ, θα βλέπει το ταμπελάκι ότι είναι αυτό στο καλάθι και θα συγκρίνει βδομάδα με τη βδομάδα και μήνα με το μήνα αν εκεί η τιμή ανεβαίνει ή όχι. Αυτός θα με κρίνει».
Τα δύο μεγαλύτερα επιχειρηματικά πάρκα της χώρας μας σήμερα, τα Οινόφυτα και το Καλοχώρι, δεν είναι επιχειρηματικά πάρκα αλλά άτυπες βιομηχανικές συγκεντρώσεις. Προσέξτε, τα δύο μεγαλύτερα βιομηχανικά πάρκα έχουν κτιστεί έξω από τους νόμους που έχουμε ψηφίσει, τόσο… πετυχημένοι ήταν οι νόμοι».
Τι λέμε; Θέλεις να κάνεις πάρκο; Αφαιρούμε τα ελάχιστα όρια, πάρε μία έκταση που θέλεις να κάνεις επιχειρηματικό πάρκο – αυτό που εσύ νομίζεις ως επενδυτής ότι θα σου αποφέρει χρήματα. Θα έχεις όλη την έκταση όμως. Γιατί; Διότι όλα αυτά τα χρόνια όποτε πήγαινε να γίνει ένα σοβαρό έργο υποδομής, ένα πάρκο, γίνονταν προσφυγές στα δικαστήρια, τα οποίαχρειαζόντουσαν καμιά δεκαετία. Ξέρετε πολλές επιχειρήσεις να περιμένουν μία δεκαετία να τελειώσουν τα δικαστήρια για να φτιάξουν το καινούριο εργοστάσιό τους;
Άρα, τι λέμε εδώ; Από την αρχή αυτά είναι λυμένα. ‘Έχεις την έκταση; Προχώρα, κάνε το πάρκο. Και όχι μόνο προχώρα, αλλά έχουμε βάλει και στο Ταμείο Ανάκαμψης 100 εκατομμύρια ευρώ να σε ενισχύσουμε με έργα υποδομής, με υποσταθμούς της ΔΕΗ ώστε να έχει κίνητρο κάποιος να μπει στο πάρκο».
Ως Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων έχω φέρει πολλές επενδύσεις. Στην προσπάθειά μου να φέρω επενδύσεις, προσπάθησα να φέρω επενδυτές και στην ΕΤΒΑ. Σε δύο περιπτώσεις συνάντησα ευήκοα ώτα και μεγάλο ενδιαφέρον. Αφού τους ενημερώσαμε λοιπόν τι εστί ΕΤΒΑ και τι προβλέπει η νομοθεσία μας και αφού και οι δύο μελέτησαν τη νομοθεσία, μας είπαν «λυπούμεθα, δεν μπορούμε να επενδύσουμε στα πάρκα στην Ελλάδα».
Γιατί; Διότι όπως είναι οι νόμοι, είναι αδύνατον να έχει κέρδη ο διαχειριστής. Εάν ο διαχειριστής δεν έχει την κυριότητα και των κοινοχρήστων χώρων και δεν ορίζει αυτός τη σχέση του με τον πελάτη του, τότε δεν έχει κανένα κέρδος από το πάρκο παρά μόνο την καθημερινή διαχείριση.
Ο λόγος που οι κοινόχρηστοι χώροι περιέρχονται στην ιδιοκτησία της εταιρείας που κάνει διαχείριση του πάρκου, είναι για να σταλεί μήνυμα στον ενδιαφερόμενο επενδυτή του μέλλοντος ότι θα έχει κέρδος από το πάρκο.
Αυτό ευνοεί την ΕΤΒΑ γιατί είναι η μόνη έτοιμη να κάνει δουλειά τώρα, υπό αυτή την έννοια την ευνοεί, αλλά είναι και ο μοναδικός τρόπος να αποκτήσει ανταγωνιστές. Γιατί θα έρθουν και άλλοι να φτιάξουν επιχειρηματικά πάρκα στην Ελλάδα, αφού πια θα έχουν συμφέρον από τη δημιουργία ενός επιχειρηματικού πάρκου. Και έτσι όλος ο άλυτος κόμπος δεκαετιών, γιατί είμαστε η μόνη χώρα που τελικά δεν καταφέραμε να φτιάξουμε επιχειρηματικά πάρκα, πιστεύουμε θα λυθεί».
Σήμερα ψάχνουν να μεταφέρουν την παραγωγική δραστηριότητα πίσω, κοντά στους καταναλωτές τους. Σε αυτή την τάση επιστροφής πρέπει και η Ελλάδα να διεκδικήσει το δικό της το μερίδιο. Και αν το καταφέρουμε αυτό η ζημιά που έγινε το ’80 θα αντιστραφεί και η Ελλάδα εκτός από χώρα τουρισμού θα γίνει και παραγωγή χώρα».
Επισυνάπτεται φωτογραφικό υλικό
Ολόκληρη η ομιλία στο ακόλουθο link:
https://www.youtube.com/watch?v=DMOC65Cplnc
Comments are closed.