Η κ. Μπακογιάννη επαναλαμβάνεται χωρίς σοβαρότητα και ψυχραιμία. Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, ότι οι πολιτικές ακραίας λιτότητας που εφαρμόστηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις οδήγησαν σε σημαντική αποεπένδυση, μια συνθήκη που επιδιώκουμε να αντιστρέψουμε, με εντατική δουλειά και σε συνεργασία με όλους τους φορείς, δημιουργώντας ένα περιβάλλον το οποίο μπορεί να προσελκύει τα απαραίτητα κεφάλαια για την αναζωογόνηση της οικονομίας.
Τα μέτρα του Αναπτυξιακού Σχεδίου δεν είναι πρόσκαιρα, αλλά αποσκοπούν στην επανεκκίνηση της οικονομίας αντιμετωπίζοντας κατ’ αρχάς το ζήτημα της αύξησης της απασχόλησης και της μείωσης της ανεργίας, παράλληλα με την προσέλκυση επενδύσεων και την αύξηση του παραγόμενου προϊόντος. Με τη δημιουργία απασχόλησης επιτυγχάνονται τρεις συγχρόνως στόχοι: ενισχύονται οι επιχειρηματικές πωλήσεις και η ζήτηση, αποτρέπεται η «αιμορραγία εγκεφάλων» στο εξωτερικό και αποκαθίσταται η βαθιά διαταραγμένη κοινωνική συνοχή. Επιπλέον, το Αναπτυξιακό Σχέδιο προκρίνει ως βασικούς πυλώνες του την στήριξη της καινοτομίας, της εξωστρέφειας και των επιχειρηματικών αλυσίδων παραγωγής προϊόντων υψηλού τεχνολογικού περιεχομένου και προστιθέμενης αξίας.
Επίσημη παρουσίαση του Αναπτυξιακού Σχεδίου το Υπουργείο δεν έχει κάνει και η διαρροή που έγινε στον Τύπο συνοδεύτηκε με τον χαρακτηρισμό του «ανολοκλήρωτου». Εξ ου και η κατηγορία της κ. Μπακογιάννη ότι έρχεται με καθυστέρηση. Όμως, τι είδους κριτική μπορεί να ασκήσει κάποιος σε ένα ανολοκλήρωτο ακόμη Αναπτυξιακό Σχέδιο, αν όχι κριτική που γίνεται με «πρόχειρο και αποσπασματικό τρόπο»; Σύνεση και σωφροσύνη όφειλαν να επιβάλλουν στην κ. Μπακογιάννη υπομονή μέχρι να μελετήσει το πλήρες Σχέδιο και όχι να εκτοξεύει «στο πόδι» βεβιασμένες προχειρολογίες και αβάσιμους αφορισμούς.
Τέλος, η κατηγορία ότι τα μέτρα τόνωσης της απασχόλησης του Αναπτυξιακού Σχεδίου θα προκαλέσουν μεγάλη δημοσιονομική επιβάρυνση είναι εντελώς έωλη για τον απλό λόγο: πέρα από τη σχετική αξιολόγηση των δημοσιονομικών επιπτώσεων που κάνει το ίδιο το Σχέδιο στα μέτρα του, η πιο απλή απάντηση είναι το γεγονός ότι ούτε το ΔΝΤ ούτε ο κ. Σόιμπλε έθεσαν βέτο στα εν λόγω μέτρα. Αν υπήρχε σοβαρή επιβάρυνση, τότε οι πρώτοι που θα αντιδρούσαν στα μέτρα αυτά του Σχεδίου θα ήταν οι πιστωτές της χώρας (μάρτυρας οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις με τις απαιτήσεις τους για νέα δημοσιονομικά μέτρα).
• Όσον αφορά το ΕΣΠΑ να θυμίσουμε πως όταν η αξιωματική αντιπολίτευση καταστροφολογούσε για την πορεία υλοποίησης του ΕΣΠΑ της προηγούμενης προγραμματικής περιόδου 2007-2013 η χώρα κατατασσόταν πρώτη στην απορρόφηση ανάμεσα στα 28 κράτη-μέλη της ΕΕ. Κι αυτό όταν ο σχεδιασμός που ακολουθήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν ελλιπής, χαρακτηρίστηκε από αποσπασματικότητα και σε αρκετές περιπτώσεις από πελατειακή λογική, με εντάξεις έργων που ξεπερνούσαν τον εγκεκριμένο προϋπολογισμό κατά 6 δισ. ευρώ. Με λίγα λόγια, δηλαδή, μας κληροδοτήθηκε ένα εν δυνάμει νέο δημόσιο χρέος που θα έφτανε το ύψος ενός ετήσιου Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Εμείς καταφέραμε να ανατρέψουμε αυτή την εικόνα. Έτσι δεν χάθηκαν ευρωπαϊκοί πόροι και δεν επιβαρύνθηκε ο εθνικός προϋπολογισμός.
• Στη συνέχεια, οι επικριτές μας ανακάλυψαν πρόβλημα στην ενεργοποίηση-απορρόφηση του ΕΣΠΑ 2014-2020 και φυσικά διαψεύστηκαν παταγωδώς και πάλι, καθώς η απορρόφηση του νέου ΕΣΠΑ κατέγραψε ρεκόρ απόδοσης το 2016, αφού ανήλθε σε ποσοστό 11,35%, ξεπερνώντας σημαντικά το στόχο του 7%. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση πέτυχε 8 φορές καλύτερη επίδοση στην απορρόφηση του νέου ΕΣΠΑ από ό,τι οι προηγούμενες κυβερνήσεις, το αντίστοιχο χρονικό διάστημα, στο προηγούμενο ΕΣΠΑ.
• Αν τα παραπάνω δεν πείθουν σχετικά με το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για την επιχειρηματικότητα, η μελέτη του νέου Αναπτυξιακού Νόμου αρκεί. Στόχος είναι η παραγωγή επενδύσεων 11 δισ. ευρώ περίπου έως το 2023, δηλαδή 1,8 δισ. ετησίως. Στο πρώτο στάδιο υποβολής συνολικά περισσότερες από 1.400 επενδυτικές προτάσεις. Έως τις αρχές Μαρτίου είχαν υποβληθεί και παρέμεναν ενεργά 707 επενδυτικά σχέδια συνολικού ύψους 1,9 δισ. ευρώ. Αποτελούν ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα, καθώς αφορούν μόνο στα 4 από τα 8 καθεστώτα του νέου Αναπτυξιακού Νόμου και στον ένα από τους δύο κύκλους που θα προκηρύσσονται κάθε χρόνο, για όλη τη διάρκεια του νόμου, για κάθε καθεστώς. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στον προηγούμενο Αναπτυξιακό Νόμο 3908/2011 ο αριθμός των υπαγωγών στην τετραετία 2011-2015 ήταν συνολικά 1.270.
• Για το θέμα της φορολογίας έχουμε επανειλημμένα διευκρινίσει πως εργαζόμαστε για τη δημιουργία δημοσιονομικού χώρου προκειμένου να την μειώσουμε. Κι αυτό είναι θέμα χρόνου να συμβεί, καθώς θα ενισχύεται ανάπτυξη. Δεν στηρίζουμε ωστόσο ένα μοντέλο ανταγωνιστικότητας μέσω των χαμηλών φόρων, διότι οι φόροι χρηματοδοτούν ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος.
Δυστυχώς, η κ. Μπακογιάννη εξακολουθεί να παραμένει αμετανόητα εγκλωβισμένη σε μία στρατηγική μεμψίμοιρης και μίζερης αντιπολίτευσης αγνοώντας επιδεικτικά την πραγματικότητα.
Comments are closed.