Ομιλία Υπουργού Ανάπτυξης & Επενδύσεων, κ. Άδωνι Γεωργιάδη, επί του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης & Επενδύσεων «Απλοποίηση του πεδίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων αρμοδιότητας Υπουργείων Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Υποδομών και Μεταφορών, ρυθμίσεις για τη μεταφορά στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας των αρμοδιοτήτων για τα εμπορικά σήματα και άλλες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης»:
«Αγαπητέ κύριε Τσακαλώτε δεν μπορώ να κρύψω ότι απολαμβάνω τον κοινοβουλευτικό διάλογο μαζί σας και θα ξεκινήσω πρώτα με κάτι που θεωρώ ότι δεν είναι του δικού σας επιπέδου. Τα σχετικά σχόλια για τα παλαιά tweets της κυρίας Πελώνη αξίζουν στα τρολ του διαδικτύου και όχι σε σοβαρούς ανθρώπους.
Υπάρχει μία ωραία σκηνή στον Πλούταρχο όταν ο Βασιλεύς Φίλιππος ΙΙ, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μετά τη μάχη της Χαιρώνειας, άρχισε να χορεύει πάνω από τους νεκρούς Θηβαίους του Ιερού Λόχου. Και τότε ο Βασιλεύς Δημάρατος, πρώην Βασιλεύς της Σπάρτης, που ήταν σύμμαχός του, του είπε: «τι κρίμα ω Βασιλεύ Φίλιππε. Η μοίρα σου είχε τάξει το ρόλο του Αγαμέμνονα και εσύ προτίμησες το ρόλο του Θερσίτη».
Μη γίνετε Θερσίτης κύριε Τσακαλώτε. Εσείς είστε σοβαρός άνθρωπος. Αφήστε τα αυτά για τον Βελόπουλο. Κλείνω την παρένθεση.
Μπαίνω στο δεύτερο. Ξέρετε κύριε Τσακαλώτε, κάνατε ένα συλλογισμό, για να πείτε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη που ως κυβέρνηση λέει «αν κάποιο κομματικό της στέλεχος θέλει να αξιοποιηθεί σε κάποια θέση και δεν πληροί τα κριτήρια, τότε, δεν πειράζει, αλλάζουμε τα κριτήρια και πλέον τα πληροί». Και έτσι δίνουμε, λέει, την εντύπωση ότι οι νόμοι μπορούν να αλλάζουν κατά το συμφέρον των δικών μας ανθρώπων.
Πρώτα απ’ όλα θα σας πω ως Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ότι είμαι βέβαιος –οι συνάδελφοί μου στη Βουλή το ξέρουν– η μεγαλύτερη γκρίνια των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι δεν επιλέγουμε στελέχη της Νέας Δημοκρατίας για τις θέσεις ευθύνης. Αντιθέτως έχουμε προσηλωθεί στην αξιοκρατία όπως την αντιλαμβανόμαστε. Όμως, θέλω να σας πω ότι ημέρα που διαλέξατε να κάνετε αυτό το σχόλιο, ήτο εξαιρετικά ατυχής.
Πρέπει να σας πω για την περίπτωση που δεν το γνωρίζετε ότι χθες ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Σταύρος Κοντονής ισχυρίστηκε δημόσια στον Εισαγγελέα και αναμένει την κλήση του σε κατάθεση από τον Εισαγγελέα, ότι η κυβέρνηση στην οποία ήσασταν υπουργός Οικονομικών ανέβαλε το χρόνο των εθνικών εκλογών κατά μία εβδομάδα, για να μπορέσει ο κύριος Τσίπας να αλλάξει τον ποινικό κώδικα έτσι ώστε να αλλάξει το άρθρο της ενεργητικής δωροδοκίας από κακούργημα σε πλημμέλημα και,κατά τον κύριο Κοντονή, να ωφεληθεί ένας επιχειρηματίας στην Ελλάδα το όνομα του οποίου είπε ο ίδιος ότι θα κατονομάσει στον εισαγγελέα.
Επειδή είμαι πάντα υπέρ του τεκμηρίου της αθωότητας, θα πω αφετηριακά ότι δεν πιστεύω τον κύριο Κοντονή και ότι δεν πιστεύω ότι μπορεί μία οποιαδήποτε εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση να έχει στο μυαλό της την αλλαγή του χρόνου ακόμα και των εθνικών εκλογών για να υπηρετήσει το συμφέρον ενός επιχειρηματία
Λέω για εκείνους που δεν γνωρίζουν η κυβέρνησή μας άλλαξε ξανά το άρθρο και από πλημμέλημα το ξαναέκανε κακούργημα, μόνο που, ως καλώς γνωρίζετε, εκ του Συντάγματος ο καθένας έχει το δικαίωμα να κρίνεται με βάση την ευνοϊκότερη νομοθεσία που ίσχυε επί της πράξεως του, άρα, αν υπάρχει τέτοιος επιχειρηματίας, αυτός έχει ήδη ωφεληθεί από τον κύριο Τσίπρα. Το γιατί και για ποιο αντάλλαγμα θα το δούμε εφόσον ξεκινάει η εισαγγελική έρευνα, αν αυτά που λέει ο κύριος Κοντονής ισχύουν.
Αλλά ας πούμε ότι δεν ισχύουν, στην καλύτερη για εσάς περίπτωση, ξέρετε ποια είναι η απάντηση; Ότι καθόσασταν στο ίδιο κυβερνητικό τραπέζι και στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο με έναν παντελώς αναξιόπιστο άνθρωπο που είναι δυνατόν να σας κατηγορεί όλους εσάς και τον αρχηγό σας για κάτι τόσο σοβαρό. Και αυτό είναι το πιο αθώο που μπορείτε να πείτε και αυτό περίπου είπε και η χθεσινή σας ανακοίνωση. Άρα αν αρχίσουμε τέτοιες αλληλοκατηγορίες δεν θα έχετε πού να κρυφτείτε. Αφήστε το να πάει στο καλό.
Πάμε στα οικονομικά που τα ξέρετε και καλύτερα, έστω και από τη μαρξιστική σκοπιά. Θυμάμαι επί ΣΥΡΙΖΑ πολλούς βουλευτές της τότε κυβερνήσεως να είναι προσκεκλημένοι στα διάφορα τηλεοπτικά δίκτυα – υπάρχουν και σχετικά βιντέακια –όπου τους ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι ή οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας: «Πείτε μας μια επένδυση που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ».
Θα δείτε σπαρταριστά βίντεο με εκατοντάδες χιλιάδες views όπου ψελλίζανε κάτι του τύπου Fraport και με μισή καρδιά «Ελληνικό». Φυσικά γελούσαν και οι δημοσιογράφοι καθώς όλοι γνωρίζετε ότι αυτές ήταν επενδύσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πολεμήσει αφετηριακά. Ήταν επενδύσεις της κυβερνήσεως Σαμαρά και τις οποίες απλώς αναγκάστηκε να υλοποιήσει όσο πρόλαβε και μπόρεσε επί της δικής του διακυβερνήσεως.
Δεν υπάρχει ένα βιντεάκι, ούτε ένα, που να μπορεί να αναφέρει τότε ένας βουλευτής της τότε κυβερνήσεως μία επένδυση που ήρθε επί ΣΥΡΙΖΑ.
Κάνατε, λοιπόν, μία ολόκληρη ανάλυση εδώ για να πείτε ότι το σημαίνον είναι οι επενδύσεις, ενώ το σημαινόμενο «εμείς δεν έχουμε καμία επένδυση». Πάρτε χαρτί και μολύβι.
Πρώτη εβδομάδα στο Υπουργείο Ανάπτυξης συνάντησα την εταιρεία Pfizer, αυτή που φτιάχνει τα εμβόλια. Είχαν να επιλέξουν μεταξύ έξι χωρών για το πού θα φτιάξουν το digital center εκτός Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Είχαν επιλέξει να φτιάξουν άλλο ένα στο Cambridge ήδη και έξι ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα,είχαμε θέσει υποψηφιότητα για το πού θα εγκαταστήσουν το ψηφιακό τους κέντρο.
Μετά από διαπραγματεύσεις δικές μου προσωπικές με την εταιρεία, που κράτησαν περίπου ένα μήνα, πείστηκαν και μέσω διαδικασίας αξιολόγησης επέλεξαν την Θεσσαλονίκη.
Αρχική τους πρόβλεψη ήταν να προσλάβουν 200 μηχανικούς ηλεκτρονικών υπολογιστών με εξαιρετικά υψηλούς μισθούς, ειρήσθω εν παρόδω.
Το έργο ξεκίνησε, ήδη αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι στη διαδικασία αγοράς του κτιρίου, ξεκίνησαν και τις πρώτες 200 προσλήψεις και τώρα μας ανακοίνωσαν ότι θα προσλάβουν τελικά 500 και όχι 200 καθώς είναι πάρα πολύ ευχαριστημένοι από το ανθρώπινο υλικό που βρήκαν στη Θεσσαλονίκη.
Ένα μήνα αργότερα, την Pfizer ακολούθησε η εταιρεία Cisco που επίσης εγκαθίδρυσε κέντρο στη Θεσσαλονίκη.
Στη συνέχεια, για να μην τις αναφέρω μία, μία και είναι πολλές, θα πω την εταιρεία που κάπως θα την έχετε ακούσει ακόμα και εσείς ο μαρξιστής. Η εταιρεία Microsoft μετά από διαγωνιστική διαδικασία μεταξύ εννέα ευρωπαϊκών χωρών και με σημαντική συμβολή του Νίκου Παπαθανάση επέλεξε την Ελλάδα για να κάνει επένδυση ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.
Δεν πέρασε ένας μήνας από την απόφαση της Microsoft και έτερος αναλόγου βεληνεκούς αμερικανικός κολοσσός, εισηγμένος στο αμερικανικό χρηματιστήριο ο οποίος ασχολείται και αυτός με data center, προφανώς επηρεασμένος και από την απόφαση της Microsoft, η Digital Realty με 60 δις δολ. κεφαλαιοποίηση στο αμερικάνικο χρηματιστήριο εξαγόρασε την εταιρεία Lamda Hellixκαι αποφάσισε να κάνει επένδυση μισού δις ευρώστην Ελλάδα για να ιδρύσει και αυτή data center.
Θέλετε να πω και άλλες; Διότι υπάρχουν ακόμη 30 και πλέον, όχι προφανώς ανάλογες αυτής της Microsoft αλλά όχι μικρές.
Άρα, η σύγκριση του τι κάναμε εμείς με τις επενδύσεις και εν μέσω Covid και τι κάνατε εσείς με τις επενδύσεις είναι τουλάχιστον ιεροσυλία. Τουλάχιστον, για να μείνετε συνεπείς στη μαρξιστική σας ιδεολογία αφήστε τις επενδύσεις για εμάς τους καπιταλιστές.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αν είχατε κάνει τον κόπο να διαβάσετε, προκύπτει ότι η πολύ καλύτερη από την αναμενόμενη επίδοση της ελληνικής οικονομίας το 2020 οφείλεται, και είμαι υπερήφανος για αυτό, και στην πολύ καλύτερη του αναμενομένου επίδοση του δείκτη των ιδιωτικών επενδύσεων.
Στον δε δείκτη της Ernst & Young, τον παγκόσμιο δείκτη περί των επενδύσεων η Ελλάδα το 2020 βρέθηκε στην καλύτερή της θέση εδώ και 11 χρόνια.
Φτάνει αυτό; Όχι. Αν δεν είχαμε τον Covid, σίγουρα θα είχαμε πάει καλύτερα. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα έχετε διαβάσει και τις εκθέσεις της Citi Groupκαι τις εκθέσεις άλλων διεθνών φορέων που αναμένουν από τον προσεχή Σεπτέμβριο και μετά, εφόσον η πανδημία έχει τελειώσει, επενδυτική έκρηξη στην Ελλάδα.
Αποκλείεται να μην έχετε διαβάσει σχετικά άρθρα. Έχουν κατακλείσει το διεθνή τύπο. Σήμερα δε που μιλάμε, η Financial Times, φαντάζομαι κάπως θα ξέρετε και αυτήν την εφημερίδα, έχει ολοσέλιδο αφιέρωμα στο ελληνικό σχέδιο ανάκαμψης με τον τίτλο, ότι είναι το πιο ολοκληρωμένο σχέδιο ανάκαμψης στην Ευρώπη και αναμένεται να προσελκύσει πλήθος ιδιωτικών επενδύσεων.
Άρα, στη δική μας περίπτωση, το παράδειγμα της συμπαθεστάτης κυρίας του μυθιστορήματος του κυρίου Βασιλικού, δεν κάνει. Βρείτε άλλο σημαινόμενο να διαφοροποιείται από το σημαίνον.
Εδώ ταυτίζονται. Είναι η τσάντα, πως την είπατε εσείς, Γκούτσι και είναι πράγματι αυθεντική. Για αυτό και πάμε καλά. Κλείνω την παρένθεση και κάνω ένα σχόλιο μόνο για το νομοσχέδιο του συναδέλφου, κυρίου Χατζηδάκη.
Δεν είναι της παρούσης συζητήσεως, αλλά επειδή εσείς το θίξατε, δεν θέλω να το αφήσω να περάσει έτσι. Τις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου θα τις εξηγήσει και θα σας δώσει απαντήσεις ο αρμόδιος Υπουργός .
Είμαι βέβαιος, όμως, ότι κάθε κοινός νους αντιλαμβάνεται ότι στον κόσμο της σύγχρονης τεχνολογίας του 21ου αιώνα, οι εργασιακές συνθήκες και η εργατική νομοθεσία θα πρέπει να προσαρμόζονται στην πραγματικότητα, με πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτή είναι η πραγματική κόκκινη γραμμή, όχι σαν του Βαρουφάκη, αλλά στο σύγχρονο κόσμο τον οποίο ζούμε.
Στηρίζω αναφανδόν τη σπουδαία μεταρρυθμιστική προσπάθεια του συναδέλφου Υπουργού Εργασίας.του κυρίου Χατζηδάκη.
Στα του νομοσχεδίου μας, τώρα.
Πρώτον, καταθέτω τις νομοτεχνικές βελτιώσεις στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων.
Επίσης, αφετηριακά ανακοινώνω ποιες βουλευτικές τροπολογίες θα κάνω δεκτές. Πρώτον, θα κάνω δεκτή τη βουλευτική τροπολογία με γενικό αριθμό 844 και ειδικό αριθμό 60 του συναδέλφου Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κυρίου Σίμου Κεδίκογλου.Την καταθέτω στα πρακτικά.
Θα κάνω δεκτή την με γενικό αριθμό 851 και ειδικό αριθμό 64 του συναδέλφου Βουλευτού κυρίου Χρυσομάλλη από τη Μεσσηνία, αυτή και την παράταση της προθεσμίας των δραστηριοτήτων των πυρηνελαιουργείων στο νομό Μεσσηνίας και αυτή γίνεται δεκτή.
Και θα κάνω και δεκτή, κύριε Κατσώτη, μην εκπλαγείτε, τη βουλευτική τροπολογία που έχετε υπογράψει εσείς, ο κύριος Δελής και ο κύριος Καραθανασόπουλος από το Κουμμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος με αριθμό 840 και ειδικό αριθμό 56 «Περί της μεταφοράς των αρμοδιοτήτων του Πειθαρχικού Συμβουλίου του προσωπικού της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας στο Υπηρεσιακό και Πειθαρχικό Συμβούλιο του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων», γιατί πράγματι είχε παραμείνει αυτό στο Υπουργείο Παιδείας το οποίο ήταν και ο προηγούμενος φορέας της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας.
Και μπορώ και κάνω άνετα δεκτή και μία τροπολογία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, διότι εμείς δεν έχουμε κόμπλεξ. Αυτή είναι και η βασική μας διαφορά. Όπως θα διαπιστώσατε, κατά τη διάρκεια της πεντάχρονης διακυβερνήσεώς σας κάθε νομοσχέδιο που θεωρήσαμε καλό για την πατρίδα το ψηφίζαμε.
Και στο παρόν νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα,έχω πει πολλές φορές ότι η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση πατάει επάνω στον προηγούμενο νόμο του 2016 της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που δεν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, και που θα σας πω τώρα είναι όμως, ότι ο νόμος του 2016 του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε μετά την ήττα, κατά τον κύριο Βαρουφάκη, του θέρους του 2015 διότι η ακριβής ιστορία στην Ελλάδα της μετατροπής της δυνατότητας ιδρύσεως μίας επιχειρήσεως με απλή γνωστοποίηση δεν ξεκίνησε φυσικά το 2016.
Ξεκίνησε για πρώτη φορά το 2014, επί κυβερνήσεως Σαμαρά – Βενιζέλου με νόμο τότε του Κωστή Χατζηδάκη. Νόμος που πρόλαβε να ισχύσει περίπου για ένα χρόνο, καταγγέλθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση το 2014. Ήταν από τους πρώτους νόμους που καταργήθηκε κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, την εποχή της υπερήφανης διαπραγμάτευσης.
Και που τελικώς σας επεβλήθη εκ των υστέρων από την Τρόικα μετά, επαναλαμβάνω, την ήττα του θέρους του 2015 και την αποπομπή Βαρουφάκη, όταν τότε ξαναείδατε ότι η έννοια της γνωστοποίησης ιδρύσεως εταιρείας και της απλοποίησης της γραφειοκρατίας, δεν ήταν τελικά και τόσο κακή ιδέα όσο νομίζατε.
Άρα, ναι, η συγκεκριμένη πατάει στο νόμο του 2016 και τις δεσμεύσεις έναντι των θεσμών που ανέλαβε η μνημονιακή τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτό αποτελούσε συνέχεια μίας προσπάθειας που ήδη είχε ξεκινήσει η Νέα Δημοκρατία και άλλωστε με αυτό το σκεπτικό είχαμε υπερψηφίσει τότε το σχετικό νόμο.
Το λέω για να έχουμε στο μυαλό μας τη συνολική διαδρομή, κυρίως για να μη νομίζετε ότι πάσχουμε και από κάποιου είδους συλλογικού Αλτσχάιμερ για το τι έχει γίνει ακριβώς στην Ελλάδα.
Τώρα, χρωστώ και άλλη μία απάντηση και στον κύριο Τσακαλώτο και σε ορισμένους άλλους ομιλητές. Γιατί προσθέτουμε την παράγραφο 10 στην τροπολογία μας σχετικά με τη δυνατότητα του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων να προσδιορίζει και να εξειδικεύει ζητήματα που σχετίζονται με τον τρόπο διενέργειας ελέγχων συμμόρφωσης και τα λοιπά όσον αφορά στα αναπτυξιακά σχέδια.
Ακούστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και να πω ότι έχουμε κάνει δεκτές νομοτεχνικές βελτιώσεις που είχαν προταθεί από τον συνάδελφο τον κύριο Σαντορινιό στην πρώτη συνεδρίαση της επιτροπήςκι έτσι έχουμε αλλάξει και έχουμε βάλει μεταβατική διάταξη όσον αφορά τους ναυαγοσώστες και τα σκάφη αναψυχής. Και έχουμε κάνει δεκτές και άλλες νομοτεχνικές βελτιώσεις που μας προτάθηκαν από την αντιπολίτευση, ακριβώς για να διασαφηνίζονται ορισμένα άρθρα.
Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα ούτε να διεκδικήσουμε τις δάφνες ότι τα κάνουμε όλα τέλεια ούτε ότι κανένας άλλος δεν μπορεί να έχει μία καλή ιδέα. Θα ήταν πολύ καλό για το πολιτικό μας σύστημα ο ένας να μπορεί να αναγνωρίζει το τι κάνει ο άλλος.
Στην ερώτηση του κυρίου Κατρίνη γιατί τον άκουσα και μετά θα έρθω στο άρθρο 10, επειδή τον είδα τώρα ότι μπαίνει στην αίθουσα να πω μόνο ότι έθεσε ένα δόκιμο ερώτημα: στο νόμο 4635/2019, μιλάμε για το νόμο επενδύσεων στην Ελλάδα, του Οκτωβρίου του 2019, έπρεπε να εκδοθούν διάφορες υπουργικές αποφάσεις ως δευτερογενής νομοθεσία. Και σήμερα πόσες έχουμε ήδη εκδώσει;
Πράγματι είχαμε υποχρέωση εκδόσεως 39 κοινών υπουργικών αποφάσεων, μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί οι 19, εκκρεμούν οι υπόλοιπες 20.
Οφείλω να σας πω, θα έχουν ολοκληρωθεί, μέχρι το Σεπτέμβριο, όπως είναι η δέσμευσή μας με τους θεσμούς. Οφείλω να σας πω ότι αυτό μπορεί να φαντάζει σε κάποιους λίγο.
Επειδή, κύριε Κατρίνη, κάποτε υπήρξαμε μαζί σε Κυβέρνηση, εσείς δεν ήσαστε τότε βουλευτής ακριβώς αλλά ήσαστε του ΠΑΣΟΚ αυτό εννοώ, θέλω να σας υπενθυμίσω ότι στο νόμο που τότε ψήφισα ως Υπουργός Υγείας προβλεπόταν 73 κοινές και απλές υπουργικές αποφάσεις. Μετά από τρία χρόνια δεν είχε εκδοθεί ούτε μία. Το λέω για να ξέρουμε.
Άρα, το ότι έχουμε εκδώσει τις 19 δεν παίρνουμε βαθμό άριστα, αλλά δεν είμαστε και μετεξεταστέοι.
Προχωράμε. Είμαστε εντός του χρονοδιαγράμματος που έχουμε θέσει, θα πρέπει να έχουν εκδοθεί και οι υπόλοιπες το Σεπτέμβριο και τότε θα ήταν καλό κάποιος να κάνει κοινοβουλευτικό έλεγχο για να διαπιστώσει αν αυτό που λέω σήμερα θα τηρηθεί ή όχι. Πάντως δεν έχουμε αμελήσει, είμαστε από πάνω.
Η έκδοση, να ξέρετε, ακόμα και των απλών υπουργικών αποφάσεων, πολλώ δε μάλλον των κοινών υπουργικών αποφάσεων, δεν είναι μία απλή διαδικασία. Γιατί ο νόμος «επενδύω στην Ελλάδα» προϋποθέτει ότι πριν από τον Υπουργό που θα υπογράψει, οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες να έχουν συνεννοηθεί μεταξύ τους, πρώτον, αλλά και με τους ενδιαφερόμενους κατά δεύτερον.
Επίσης να πω στο παρόν σχέδιο νόμου έχουμε το άρθρο για τους κατασκευαστές των σκαφών και τη δυνατότητα να εκδώσουμε Προεδρικό Διάταγμα για τις σχετικές προδιαγραφές. Δεν σημαίνει ότι επειδή ψηφίσαμε το νόμο ότι δεν πρέπει να εκδώσουμε Προεδρικό Διάταγμα.. Είναι θεμιτό, λοιπόν, μετά από μερικούς μήνες να μας ρωτήσετε: Τι κάνατε με αυτό το Προεδρικό Διάταγμα που λέτε;.
Εγώ δέχομαι τέτοιου τύπου έλεγχο και τον θεωρώ και πολύ χρήσιμο κοινοβουλευτικά, το τονίζω, άρα είναι σωστή η επισήμανση του κυρίου Κατρίνη εδώ.
Εκεί, κύριε Κατρίνη, που κατά τη γνώμη μου κάνατε μεγάλο λάθος, λογικό λάθος, είναι στο πως προσπαθήσατε να ακυρώσετε τη μεταρρύθμισή μας σχετικά με τον Οργανισμό Βιομηχανικής ιδιοκτησίας.
Τι είπατε δηλαδή; Το επαναλαμβάνω για τους συναδέλφους που τυχόν δεν ήταν στην αίθουσά και δεν είχαν ακούσει. Προσέξτε, είπατε, φαίνεται λογικό το επιχείρημα του κυρίου Υπουργού να μην είμαστε λέει μόνο εμείς οι Αίγυπτος και η Βόρειος Κορέα που έχουν δύο φορείς, αλλά να πάμε με τους άλλους πολλούς που έχουν ένα.
Αλλά, αν θέλει να το κάνει, να το κάνει σόλο, είπατε και αναφερθήκατε ως παράδειγμα στην Επιτροπή Ανταγωνισμού επισημαίνοντας τα τέλη κινητής τηλεφωνίας και την ελληνική ιδιομορφία, να πω εγώ, η Επιτροπή Ανταγωνισμού να μην έχει έλεγχο στην τηλεπικοινωνία αλλά αυτή να υπάγεται σε μία άλλη ανεξάρτητη αρχή, την ΕΕΤΤ.
Πρώτον και κυριότερον όταν κάνουμε κάτι σωστό σε ένα, το γιατί δεν έχουμε κάνει κάτι ενδεχομένως σωστό σε όλα, δεν ακυρώνει την προσπάθεια να κάνεις σωστό σε ένα φαντάζομαι..
Το επιχείρημα θα πρέπει να είναι αντίστροφο. Καλώς κάνετε αυτό αφού το λέτε και εγώ συμφωνώ, αλλά σας καλώ να κάνετε και σε άλλα. Αυτό θα ήταν ένα λογικό επιχείρημα.
Αλλά, δεν σας πιστεύω ότι θα το κάνετε γιατί δεν το κάνετε και στα άλλα. Νομίζω ότι είναι εντελώς παράλογο. Είναι δε ακόμη περισσότερο παράλογο αν σκεφτείτε ότι η μεν Επιτροπή Ανταγωνισμού πράγματι ανήκει στην εποπτεία του Υπουργείου Ανάπτυξης αλλά η ΕΕΤΤ όχι.
Άρα. λοιπόν, θα ήταν και παντελώς αδύνατο μόνος μου να νομοθετήσω κάτι τέτοιο. Άρα, λοιπόν, το καταλαβαίνετε ότι το επιχείρημα καθίσταται ακόμα πιο αδύναμο.
Ελπίζω ότι στην τελική ψηφοφορία το Κίνημα Αλλαγής ως ένα κόμμα που εγώ θα εξακολουθήσω πάντα να το λέω, με τη σφοδρή πολιτική διαμάχη που έχουμε, έχει προσφέρει πολλά θετικά. Έχει δώσει και αυτό τις δικές του μάχες και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί και μεγάλο πολιτικό κόστος. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα καταψηφίσετε το σχετικό άρθρο.
Γιατί; Διότι ούτε ένας, ούτε επί της διαδικασίας της ακροάσεως φορέων, ούτε στη εξαντλητική συζήτηση που έχουμε κάνει στη Βουλή, δεν έχει υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τη Διεύθυνση Σημάτων. Όλοι αναγνωρίζουν ότι στην αγορά ταλαιπωρούνται από τη Διεύθυνση Σημάτων. Άρα, αναγνωρίζουμε το πρόβλημα, αλλά αρνούμαστε τη λύση. Αυτό πραγματικά εμένα με ξεπερνά. Πιστεύω ότι θα δείξετε, κύριε Κατρίνη, εκεί κοινοβουλευτική ανωτερότητα και πολιτική υπευθυνότητα.
Ως προς το άρθρο 10, ξεκαθαρίζω αγαπητέ κύριε Τσακαλώτε το εξής.
Είναι ο τρόπος που διενεργούνται οι έλεγχοι των σχεδίων που εντάσσονται στους ΑναπτυξιακούςΝόμους ένα από τα κομμάτια που μπορούμε να πούμε ότι, ως έχει. σήμερα λειτουργεί εντάξει, ο κόσμος είναι ευχαριστημένος και δεν ταλαιπωρείται;
Εσείς, κύριε Τσακαλώτε, που ήσασταν υπουργός Οικονομικών, δεν είχατε ακούσει παράπονα καθώς προφανώς δεν ήσασταν αρμόδιος αλλά μαζί ήσασταν, στο ίδιο κτήριο, με τον αρμόδιο Υπουργό, κάτι θα είχε πάρει το αφτί σας για τις καθυστερήσεις των ελέγχων στους Αναπτυξιακούς Νόμους. Δεν μπορεί. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Το πιο σύνηθες παράπονο στο Υπουργείο Ανάπτυξης είναι «δεν έρχεται το συνεργείο», «δεν ήρθαν να μου κάνουνε έλεγχο», «δεν μπορώ να ολοκληρώσω την επένδυσή μου».
Εμείς πράγματι με το νόμο «Επενδύω στην Ελλάδα» δώσαμε την δυνατότητα να προσλαμβάνει κάποιος ιδιωτική εταιρεία. Και ομολογουμένως αυτό το σύστημα δουλεύει. Ήδη, αρκετοί φάκελοι επενδυτικών σχεδίων έχουν κλείσει με τη χρήση ιδιωτικών ελεγκτικών εταιρειών και ξεκόλλησε το σύστημα σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό και είμαι ευχαριστημένος.
Ξέρετε όμως, δεν έχουν όλοι την οικονομική δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες. Υπάρχουν και άνθρωποι που τα επενδυτικά τους σχέδια είναι μικρότερα και που λένε: «κύριε Υπουργέ, εγώ δεν μπορώ να ενσωματώσω το κόστος της ιδιωτικής ελεγκτικής εταιρείας μέσα στο επενδυτικό μου σχέδιο και θέλω να συνεχίσω με το δημόσιο». Και περιμένει το δημόσιο, ξαναπεριμένει το δημόσιο και περιμένει το δημόσιο.
Άρα, ερχόμαστε εμείς εδώ και λέμε: σε κάτι που δεν λειτουργεί καλά, να δώσουμε το δικαίωμα στον εκάστοτε Υπουργό, δεν θα είμαι πάντα εγώ υπουργός, να μπορεί να παρεμβαίνει όπου βλέπει ότι κολλάει. Αυτό λέει το άρθρο.
Ωραία, πείτε εσείς «όχι, να μην γίνεται» και ας ταλαιπωρείται ο κόσμος και ας μπορούν τελικά μόνο οι πλούσιοι να αξιοποιούν τις υπηρεσίες των ελεγκτικών εταιρειών. Δεν το βρίσκω σωστό εκ μέρους σας και ούτε γενναίο.
Εάν λειτουργούσε καλά, θα είχατε δίκιο να υπερασπιστείτε ένα κομμάτι που λειτουργεί καλά. Προσέξτε. Δεν μέμφομαι τους υπαλλήλους του Υπουργείου, γιατί δεν αφορά τους υπαλλήλους του Υπουργείου αυτό. Αφορά τα μεικτά κλιμάκια ελέγχου.
Αλλά με την πολύ χαμηλή αμοιβή που τους προσφέρεται, με την κλήρωση από διαφορετικές γεωγραφικές περιφέρειες της χώρας, με τον covidπου δεν επιτρέπεται να κάνουν ταξίδια και με όλα αυτά, αυτό το σύστημα έχει πραγματικά μεγάλο πρόβλημα. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να βλέπουμε ένα μεγάλο πρόβλημα και να υποκρινόμαστε ότι δεν υπάρχει.
Τώρα, και προς τον κύριο Βιλιάρδο μία απάντηση γιατί δεν θέλω να μείνει στον αέρα κάτι που είναι πολύ σοβαρό. Ο κύριος Βιλιάρδος έκανε ένα επιχείρημα ότι με τα λούνα παρκ τα οποία είναι πολύ επικίνδυνη ψυχαγωγική δραστηριότητα, με την έννοια ότι έχουμε δυστυχώς θρηνήσει στην Ελλάδα θύματα σε λούνα παρκ και μάλιστα μικρά παιδιά, θα έλεγα πρόκειται περί τραγωδίας όταν ένα παιδί χάνει τη ζωή του σε ένα λούνα παρκ.
Για αυτό το λόγο, όχι μόνο δεν κάναμε αυτό για το οποίο μας κατηγορήσατε, ότι δηλαδή με μία απλή γνωστοποίηση θα μπορεί κάποιος να ιδρύει ένα λούνα παρκ αλλά κάναμε το αντίθετο: Κρατήσαμε το λούνα παρκ στη διαδικασία της έγκρισης, δηλαδή πρώτα του ελέγχου και μετά της εκδόσεως της αδείας και προσθέσαμε στα δικαιολογητικά και την προσκόμιση πιστοποιητικού που θα έχει τη διεθνή πιστοποίηση όπως είναι από τον ΕΣΥΠ και από τον ΕΣΥΔ, δηλαδή διεθνών προδιαγραφών πιστοποιητικό που θα λέει ότι τα μηχανήματα τα οποία έχει, είναι πράγματι αυτά που δηλώνει και ότι τηρούν τους κανόνες ασφαλείας που διεθνώς πρέπει να τηρούνται για τέτοιου είδους μηχανήματα.
Στην πραγματικότητα έχουμε κάνει την ίδρυση του λούνα παρκ εκατό φορές πιο αυστηρή από ό,τιίσχυε στο παρελθόν, ακριβώς διότι συμμεριζόμαστε το επιχείρημά σας.
Δεν μπορούμε να έχουμε κάνει αυτό και να κατηγορούμαστε, αγαπητέ κύριε συνάδελφε, για το ανάποδο. Αν είχαμε προβλέψει γνωστοποίηση, να έλεγα έχετε δίκιο. Εμείς δεν το κάναμε γνωστοποίηση όμως. Το κάναμε το ανάποδο ακριβώς για αυτό το λόγο.
Τώρα, για να μην αναφερθώ στο νομοσχέδιο από την αρχή, ούτως ή άλλως στα περισσότερα συμφωνούμε και το κλίμα στη συζήτηση ήταν εξαιρετικά εποικοδομητικό και σας ευχαριστώ, θα κλείσω μόνο με δύο θέματα.
Δύο λόγια ακόμα για τη μεταρρύθμιση για τα σήματα. Είναι απολύτως προφανές ότι σε όλο τον κόσμο, είπαμε, υπάρχει ένας ενιαίος φορέας για την βιομηχανική ιδιοκτησία και τα σήματα. Θαμπορούσαμε να επιλέξουμε είτε την κατάργηση του ΟΒΙ και την ένωσή του με την Διεύθυνση Σημάτων του Υπουργείου ή τη μεταφορά των Σημάτων του Υπουργείου στον ΟΒΙ.
Σκεφτείτε με το μυαλό σας ποια από τις δύο λύσεις σας φαίνεται πιο λογική. Ποιο ήταν το βασικό αντεπιχείρημα; Το επανέλαβε ο κύριος Κρίτων Αρσένης σήμερα – εγώ τον κύριο Αρσένη, ξέρουν οι συνεργάτες μας, τον θεωρώ απολαυστικό ρήτορα και αν είμαι στην Βουλή, ποτέ δεν χάνω την ομιλία του. Είναι πάντα διασκεδαστικός.
Όμως, σε κάποιο σημείο θα πρέπει να σταματήσουμε να λέμε μεταξύ μας πράγματα που είναι εμφανώς παράλογα. Τι θέλω να πω με αυτό.
Μπορούμε να διαφωνούμε αν, ας πούμε, κάνουμε μία συζήτηση περί του τι περιέχει ο πυρήνας της γης και έχουμε θέσει ένα ερώτημα: τι περιέχει ο πυρήνας της γης;
Ένας μπορεί να πει μάγμα από νικέλιο, μπορεί. Άλλος μπορεί να πει όχι, δεν είναι νικέλιο, είναι σίδηρο. Πιθανόν. Ένας μπορεί να πει ότι δεν είναι σίδερο, είναι τιτάνιο, ίσως. Αν εμφανιστεί ένας και πει είναι μαρμελάδα πορτοκάλι, μπαίνει στη συζήτηση;
Αυτό είναι το επιχείρημα ότι τα χρήματα που πάνε στον ΟΒΙ δεν ανήκουν στο ελληνικό κράτος. Τοξεκαθαρίσαμε τώρα. Ο ΟΒΙ είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μεν, φορέας της γενικής Κυβέρνησης δε. Δεν έχει κανένα ιδιώτη μέτοχο. Το Διοικητικό Συμβούλιό του ορίζεται από τον επόπτη Υπουργό Ανάπτυξης, ο προϋπολογισμός του εγκρίνεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης και τον Υπουργό Οικονομικών.
Ο μηνιαίος του απολογισμός και προϋπολογισμός πρέπει να εγκρίνεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης και από τον Υπουργό Οικονομικών. Η στοχοθεσίατου πρέπει να εγκρίνεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης και από τον Υπουργό Οικονομικών. Οι υπάλληλοί του διορίζονται μέσω ΑΣΕΠ. Η πληρωμή τους γίνεται από την Αρχή Πληρωμών και όλοι αυτοί ανήκουν στο ενιαίο μισθολόγιο. Αυτός είναι ο Οργανισμός Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας.
Τα δε χρήματά του, το αποθεματικό του, κατατίθεται σε ειδικό λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδος προς χρήση από το ελληνικό κράτος όποτε εκείνο κρίνει, με απλή απόφαση του εκάστοτε Υπουργού Οικονομικών.
Μα τώρα συζητάμε σοβαρά, ότι τα 2,5 εκατομμύρια που φεύγουν από το Υπουργείο Ανάπτυξης και μεταφέρονται στον ΟΒΙ χάνονται από το ελληνικό δημόσιο γιατί πάνε στον ΟΒΙ; Για να καταλάβετε, η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους αναφέρει ότι το άρθρο είναι δημοσιονομικά ουδέτερο ακριβώς για αυτό το λόγο. Διότι από τον ένα λογαριασμό του κράτους πάνε στον άλλο διαγωνισμό του κράτους.
Δεν μπορεί να διαφωνούμε στα αυτονόητα. Είναι κουραστικό.
Κατ’ αρχάς δέχομαι την πρόκληση και την πρόσκληση του συναδέλφου βουλευτού, κυρίου Σιμόπουλου για το Καλοχώρι. Ως Υπουργός Βιομηχανίας της Ελλάδος σας διαβεβαιώ ότι η επόμενη μεγάλη μας ασχολία, αφού προχωράμε σήμερα τη διάταξη στα Οινόφυτα, θα είναι το Καλοχώρι.
Είπα στην προηγούμενή μου ομιλία ότι είναι ελληνικό φαινόμενο σχεδόν ντροπιαστικό. Τα δύο μεγαλύτερα βιομηχανικά πάρκα της χώρας, τα Οινόφυτα και το καλοχώρι, να μην υπάρχουν ως βιομηχανικά πάρκα. Είναι οι μεγαλύτερες βιομηχανικές συγκεντρώσεις της χώρας και δεν είναι βιομηχανικά πάρκα, ούτε έχουν ιδρυθεί έως τέτοια, ούτε έχουν ελεγχθεί ποτέ από κανένα.
Άρα, τι κάνει το άρθρο 31; Ξεκλειδώνει τη διαδικασία για να υπάρξει χωροταξία στα Οινόφυτα. Θα το πω στον αγαπητό κύριο συνάδελφο από το Κίνημα Αλλαγής. Όσα είπατε δεν στερούνται σοβαρότητας. Είναι σοβαρά όσα είπατε και θέλω να είμαι πολύ ειλικρινής μαζί σας σε αυτό.
Οι ανησυχίες των κατοίκων, των ντόπιων, των ιδιοκτητών, όλα αυτά που είπατε είναι όλα σωστά. Είχαν πάρα πολύ καιρό να συνεννοηθούνε μεταξύ τους. Πάρα πολύ καιρό, χρόνια. Δεν το κατάφεραν.
Πόσο καιρό εσείς με το χέρι στην καρδιά, ένας σοβαρός συνάδελφος και βουλευτής, πιστεύετε ότι πρέπει ακόμα να περιμένει το ελληνικό κράτος για να συνεννοηθεί για αυτό το 55%; Πόσο θέλετε να τους περιμένουμε ακόμα;
Θα λέγατε ότι θα τα έβρισκαν στους επόμενους 6 μήνες; Στον επόμενο ένα χρόνο; Προσέξτε όμως, κάθε φορά που λέτε ένα χρονικό σημείο αυτό σημαίνει ότι αφήνουμε αυτό το χρονικό σημείο να περάσει με μόλυνση του περιβάλλοντος της περιοχής σας, με επιβάρυνση του υδροφόρου ορίζοντα, με ανέλεγκτες βιομηχανίες που δεν ξέρουμε ακριβώς τι κάνουν. Αυτό θέλετε;
Εγώ θέλω να σας πω την αλήθεια και το είπα και στην επιτροπή. Αυτή η διάταξη ήρθε ως πρόταση από τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδος, τον κύριο Σπανό, και όλους τους συνεργάτες. Και είπε «Δεν μπορούμε άλλο. Πρέπει να παρέμβει το κράτος».
Από την ημέρα που ήρθαν, μέχρι σήμερα έχουν περάσει 6 μήνες. Ξέρετε γιατί καθυστέρησα; Γιατί ανακοίνωσα ότι θα ψηφίσω αυτή τη διάταξη και περίμενα μήπως τα βρούνε. Δεν υπήρξε καμία απολύτως πρόοδος.
Καταλαβαίνω ότι θέλετε να τους εκπροσωπήσετε, καταλαβαίνω και τις ανησυχίες τους. Ούτε θέλω να τους δω μέτωπο απέναντί μας, ούτε θέλω να τους προσβάλω.
Τους λέω, όμως, ότι όλοι εμείς εδώ, και εγώ και εσείς και όλοι μας, είμαστε για το δημόσιο συμφέρον, δεν είμαστε για τον έναν. Είμαστε για όλους.
Δεν μπορεί η διαφωνία του ενός να σταματάει την προστασία του περιβάλλοντος στα Οινόφυτα. Και δεν μπορεί εσείς σοβαρός, το τονίζω, βουλευτής, να θέλετε να μου πείτε ότι πρέπει να περιμένουμε και άλλο μετά από τόσα χρόνια. Με συγχωρείτε, δεν θα περιμένουμε άλλο.
Θα ψηφίσουμε το άρθρο, δεν θα πειράξουμε καμία ιδιοκτησία. Κανένας δεν θέλω να φοβάται απαλλοτριώσεις ή οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι καθόλου αυτός ο στόχος μας. Το άρθρο είναι χωροταξικού χαρακτήρα.
Είναι για το πού θα φτιάχνουμε τους βιολογικούς καθαρισμούς, πώς θα εντάξουμε προγράμματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, πώς θα γίνει το πράσινο στην περιοχή, πώς αυτή η περιοχή θα γίνει ένα πρότυπο βιομηχανικό πάρκο.
Στο τέλος θα είναι όλοι τρισευτυχισμένοι με αυτό που θα γίνει γιατί θα το βλέπουν και θα το καμαρώνουν. Αλλά δυστυχώς καμιά φορά εμείς οι Έλληνες δύσκολα συνεννοούμαστε μεταξύ μας.
Και θα κλείσω με μία ιστορία κοινοβουλευτική που θα σας αρέσει για να καταλάβετε γιατί πιστεύω σε αυτό το άρθρο.
Κάποτε, πριν από πολλά χρόνια, καμιά δεκαετία, ήμουνα Πρόεδρος της Επιτροπής Αποδήμων Ελλήνων. Τότε είχα ένα ταξίδι στην Αυστραλία. Εκεί συνήντησα στο Σύδνεϋ την Ελληνική Κοινότητα και μου ζήτησαν να παρέμβω αν μπορούσα γιατί είχαν μία πολύ κρίσιμη συνεδρίαση, γιατί;
Γιατί η πολιτεία εκεί του Σύδνεϋ τους είχε χαρίσει 10 χρόνια πριν 340 στρέμματα στο κέντρο της πόλης – όσοι έχετε πάει Σίντεϊ θα ξέρετε ότι είναι μία από τις ομορφότερες πόλεις τους κόσμου – για να φτιάξουν το λεγόμενο «Ελληνικό Χωριό». Είχαν πει όμως οι Αυστραλοί «Σας χαρίζουμε αυτά τα 340 στρέμματα για να φτιάξετε το Ελληνικό Χωριό».
Όταν πήγα εγώ, με κάλεσαν σε μία συνεδρίαση όπου περίπου 70 – 80 ελληνικοί σύλλογοι του Σύδνεϋ προσπαθούσαν να συνεννοηθούν πώς θα συστήσουν το φορέα που θα έχτιζε το χωριό.
Και γιατί έκαναν εκείνη τη συνεδρίαση; Γιατί τους είχε στείλει χαρτί η πολιτεία ότι «δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Σας περιμένουμε 10 χρόνια. Αν δεν αποφασίσετε πώς θα κάνετε το φορέα – 10 χρόνια τσακωνόντουσαν πώς θα κάνουν το φορέα – θα το πάρουμε πίσω να το δώσουμε σε κάποιους άλλους».
Προήδρευσα και εγώ, έμεινα περίπου 6 ώρες σε ένα τσακωμό μεταξύ όλων των Ελλήνων από διάφορες περιοχές της χώρας που έτυχαν εκεί. Δεν θέλω να θίξω κανέναν. Όλοι μέσα, και τον εαυτό μου βάζω. Δεν κατέληξαν. Μετά από 10 ημέρες, η κυβέρνηση της πολιτείας τους πήρε τα 340 στρέμματα, τα έδωσε στους Ταϊλανδούς και τώρα υπάρχει το Ταϊλανδέζικο Χωριό.
Κοινώς δεν μπορείς να περιμένεις τους πάντες για πάντα. Κάποτε πρέπει και να αποφασίζεις, κύριε συνάδελφε. Αυτή η ώρα για τα Οινόφυτα ήρθε αυτή τη στιγμή και θα αποφασίσουμε. Ευχαριστώ πάρα πολύ».
Επισυνάπτεται
ENHMEΡΩΤΙΚΟ
για το Σχέδιο Νόμου
2021 04 15 ενημερωτικο για το νομοσχεδιο
Ολόκληρη η ομιλία στο ακόλουθο link:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
https://www.youtube.com/watch?v=w0q–0cbw8Y
Comments are closed.