Καταληκτική Ομιλία του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, κ. Άδωνι Γεωργιάδη στην Ολομέλεια της Βουλής, επί του Νομοσχεδίου για τις Δημόσιες Συμβάσεις

Καταληκτική Ομιλία του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, κ. Άδωνι Γεωργιάδη στην Ολομέλεια της Βουλής, επί του Νομοσχεδίου για τις Δημόσιες Συμβάσεις (4 Μαρτίου 2021):

«Κύριε Μαμουλάκη, είσαστε εξαιρετικός όλες τις ημέρες συζητήσεων, πρέπει να το πω αυτό.

Το δε ζητούμενον αλλωτόν, εκφεύγει δε ταμελλούμενον.​Μία από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις του Κρέοντος, ίσως στην πιο συγκλονιστική τραγωδία του Σοφοκλέους, Οιδίππους τύραννος. Την ώρα που την είπατε και αναφερόσασταν ταυτόχρονα στο γκρέμισμα των αυθαιρέτων στην περιοχή του Μαραθώνος από τον ΣΥΡΙΖΑ, μια και μας βάλατε έτσι σε πνεύμα αρχαίας ελληνικής σοφίας και γραμματείας, δεν σας κρύβω ότι ήρθε στο μυαλό μου η έννοια της ύβρεως.

​Ξέρετε γιατί; Πράγματι γκρεμίσατε στο Μαραθώνα, είναι αλήθεια. Ναι, ναι γκρεμίσατε. Ξέρετε πότε γκρεμίσατε; 3/9/2018. Προσέξτε, κύριοι συνάδελφοι, κυβερνούσατε από τον Ιανουάριο του ’15 και για να γκρεμίσετε τα πρώτα σας αυθαίρετα στο Μαραθώνα στις 3/9/18, χρειάστηκε να έχει μεσολαβήσει τι;  Το Μάτι.

​Και επειδή υπήρξαν οι νεκροί στο Μάτι, όπου το αφήγημα της τότε κυβερνήσεως ήταν, ότι δεν ευθυνόταν η κυβέρνηση, αλλά τα αυθαίρετα, θυμηθήκατε να γκρεμίσετε τα αυθαίρετα για να ενισχύσετε το αφήγημά σας για το Μάτι.

​Η αναφορά σας λοιπόν μας θύμισε τη μεγίστη στιγμή της ύβρεως με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξεως, του Αλέξη Τσίπρα ως Πρωθυπουργού. Ύβρις που τιμωρήθηκε από τη Νέμεσιν τον εκλογών του Ιουλίου του ’19.

​Και ας είπε κάτι προηγουμένως ο συνάδελφος ο κύριος Μπουκόρος, για τον οποίο οφείλω να το πω δημόσια: Αγαπητέ συνάδελφε ήσασταν εξαιρετικός. Μελετημένος, επιμελής, εργατικός, συνεπής και, το κυριότερο για τους συμπολίτες σας, χρήσιμος. Γιατί πολλές από τις παρατηρήσεις σας έγιναν δεκτές και βελτίωσαν το νομοσχέδιο.

Τι σας είπε; Πάλι έρχομαι στα αρχαιοελληνικά που αρέσουν σε εμάς τους δύο. ​Λέει: «θέλετε πάντα να αντιγράφουμε τους άλλους;» Δεν μπορούμε να έχουμε καμιά καλή ιδέα; Φεύγουμε τώρα από το Σοφοκλή και πάμε στον Επιτάφιο του Περικλέους. Χρώθεμα γαρ πολιτεία, ου ζηλούσης τους των πέλας νόμους.

​Προσέξτε, έχουμε ένα πολίτευμα που δεν ζηλεύει τους νόμους των άλλων. Γιατί; Διότι έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Αυτό σας είπε ο κύριος Μπουκόρος προηγουμένως, για να δείτε πως η αρχαία ελληνική γραμματεία είναι πανταχού παρούσα.

​Έρχομαι, όμως, τώρα στο σήμερα να μιλήσουμε για την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ. Τα έχω τώρα όλα εδώ στο κινητό μου. Τα εύρισκα ένα – ένα για να μη φανεί ότι κάτι ξεχνάω.

​Πάμε λοιπόν στην περίφημη τροπολογία περί αυθαιρέτων. Εγώ προκάλεσα το ΣΥΡΙΖΑ να μου πει μία απλή φράση: Θέλετε αύριο να στείλουμε τις μπουλντόζες; Πείτε το: Θέλουμε να στείλετε αύριο τις μπουλντόζες να γκρεμίσετε. Προκάλεσα τον κύριο Τσακαλώτο μία, προκάλεσα τον κύριο Τσακαλώτο δύο, προκάλεσα τον κύριο Τσακαλώτο τρεις, έφυγε ο κύριος Τσακαλώτος, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, τέτοια δήλωση δεν έκανε. ​Την έκανε ο κύριος Αρσένης, στον οποίο θα έρθω μετά. Έχει και αρχαιοελληνικό όνομα. Κρίτων.

Προσέξτε λοιπόν αγαπητέ κύριε συνάδελφε. Γιατί είστε νέος στην αίθουσα. Δεν το τύπωσα, σας διαβάζω ημερομηνία, θα με πιστέψετε.

​Σας διαβάζω κιόλας.  Το έχω στο κινητό μου. Θα σας το δείξω. 3/9 το λέει: Στις 11 Ιουλίου 2018, στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Μεταρρύθμιση θεσμικού πλαισίου» και τα λοιπά.​Με τη διάταξη του άρθρου τάδε ανεστάλησαν οι διοικητικές κυρώσεις για τα τυχόν πρωτόκολλα κατεδάφισης των κατασκευών στην ακτή Κουμουνδούρου στο Μικρολίμανο Πειραιά εν όψει της εκπόνησης μελετών ανάπλασης της περιοχής.

​Η ως άνω αναστολή παρατάθηκε  στο τέλος του 2017 και τώρα λέει ότι κρίνεται σκόπιμη η ολιγόμηνη παράταση της ισχύος της αναστολής μέχρι την επικείμενη ολοκλήρωση των διαδικασιών ανάπλασης της περιοχής και  τα λοιπά και τα λοιπά. Υπογραφή Τσακαλώτος, Παπανάτσιου, Σταθάκη και λοιπά. Να πως εσείς ως κυβέρνηση ερχόσασταν λίγες μέρες πριν λήξει η προθεσμία και της αναγκαστικής εκτελέσεως κατεδάφισης και δίνατε παράταση ενός έτους στην κατεδάφιση.

​Αυτό είναι που κάνουμε σήμερα και εμείς. Χωρίς πανδημία, χωρίς κρίση κορονοϊού. Δηλαδή, όταν ήταν κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, σας δείχνω εδώ για να μη γίνει παρεξήγηση. Δείτε το δημοσίευμα, 3/9/18.

Εντάξει. Ως κυβέρνηση λοιπόν, δώσατε ενός έτους παράταση στις κατεδαφίσεις με μια δικαιολογία, χωρίς πανδημία, χωρίς τίποτα. Γιατί σήμερα είστε τόσο… Να είμαστε δίκαιοι αγαπητέ Χρήστο, όχι και τόσο… Γιατί στο κρίσιμο που δεσμεύτηκα στην Αντιπροσωπεία ότι θα αποσύρω την τροπολογία, αν το πείτε, δεν το είπατε.

​Καλά κάνατε και δεν το είπατε. Θα ήταν άδικο και να το πείτε, θα ήταν άδικο να αποσυρθεί και η τροπολογία. Η τροπολογία είναι δίκαιη και τώρα θα εξηγήσω γιατί είναι δίκαιη, πέραν της πανδημίας.

​Είπε ο κύριος Αρσένης, μ’ αυτή τη διάθεση της συνωμοσιολογίας που έχει το ΜεΡα25 σχεδόν σε  όλα τα θέματα: «Τι μεσολάβησε από το Νοέμβριο του ’20, που ο τότε Υπουργός Περιβάλλοντος Χατζηδάκης, έλεγε εκεί πέρα να …… οι κατεδαφίσεις με τώρα που δίνει την παράταση;»

​Σωστό είναι το ερώτημα αυτό και πρέπει να απαντηθεί πολιτικά τι μεσολάβησε. Μεσολάβησε κατά τη διάρκεια εφαρμογής της διατάξεως η συνειδητοποίηση ότι επί ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει κάτι συγκλονιστικό. Ξέρετε τι είχε γίνει επί ΣΥΡΙΖΑ; Το έχω και αυτό το κινητό μου, ακριβώς για να μπορώ να σας το διαβάσω, διότι μόνο αν μεταφέρουμε τις ημερομηνίες  και μπορούμε να εξηγήσουμε το τι  ακριβώς έχει συμβεί, θα είναι πιστευτά και αυτά που λέμε και θα καταλαβαίνουν οι συμπολίτες μας και θα μπορούν να πείθονται ότι αυτό που λέμε είναι σωστό.

​Όταν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ τι έκανε; Άλλαξε η κυρία Παπανάτσιου το νόμο 2971/2001 που ίσχυε και στο νόμο 4607/2009, στον οποίον έκανε δύο αλλαγές.

​Η βασικότερη αλλαγή από τις δύο που έκανε ξέρετε ποια είναι;  Ότι επιτρέπει την τακτοποίηση των αυθαιρέτων κτισμάτων σε αιγιαλούς και όλα τα άλλα τα οποία θεωρούσε ότι είναι σύμφυτα με τις αποφάσεις του ΣτΕ, αλλά αποκλείονται ειδικά τα ιδιωτικά τουριστικά καταλύματα.

​Δηλαδή, τι έκανε η κυρία Παπανάτσιου; Είπε μπορούν να νομιμοποιηθούν όλα, πλην αυτά που αφορούν στα ξενοδοχεία. Γιατί το έκανε αυτό;

​Από τη γνωστή ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ προφανώς στον ιδιωτικό τομέα. Και που μας οδηγεί; Πρώτον, στην καταστροφή υφισταμένων επιχειρήσεων αναμφίβολα και εν μέσω κορονοϊού, αφού δεν μπορούν να τακτοποιήσουν, γιατί τους έχετε απαγορεύσει να μπορούν να τακτοποιήσουν και δεύτερον, στα δικαστήρια.

Τι έκανε, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ; Ήρθε και σε ένα νόμο είπε όλα τα άλλα τακτοποιούνται πλην των ιδιωτικών τουριστικών καταλυμάτων. Γιατί το έκανε αυτό; Θα μας το εξηγήσει η κυρία Παπανάτσιου.

Λοιπόν, έρχομαι και λέω το εξής πολύ απλό πράγμα. Εν μέσω κορωνοϊού όταν συζητάμε για τη μεγάλη ζημιά που έχει πάθει ο τουρισμός, όταν λέμε πώς θα σώσουμε τις τουριστικές επιχειρήσεις από το οριστικό λουκέτο, είναι τώρα η στιγμή για να πάμε να καταστρέψουμε εκείνες τις τουριστικές επιχειρήσεις που έχουν αυτή την εκκρεμότητα και την οποία δεν μπορούν να ρυθμίσουν και να θέλουν; Τώρα είναι η στιγμή;

Θα δούμε μέχρι τον Οκτώβριο. Διότι  μέχρι τον Οκτώβριο, πιθανόν και να έχουν ρυθμίσει ορισμένοι από αυτούς. Και εάν έχουν ρυθμίσει, δεν θα χρειαστεί και να γκρεμιστούν.

Άρα, λοιπόν, τι έκανε η κυβέρνηση; Εντοπίζει ένα πρόβλημα του κορωνοϊού πάνω στον τουρισμό. Εντοπίζει ένα πρόβλημα που έχει επισημάνει ο ΣΕΤΕ, για να απαντήσω και στον κύριο Κρίτωνα Αρσένη, πότε έγινε γνωστό αυτό το πρόβλημα; Στις 2 Φεβρουαρίου είναι το αίτημα του ΣΕΤΕ ότι εδώ υπάρχει αυτό το πρόβλημα και πάρα πολλές μονάδες καταστρέφονται. Αυτό μεσολάβησε από το Νοέμβριο.

Εξετάζεται το αίτημα για να μην γίνει λάθος και καταστρέψουμε κάποιον χωρίς να πρέπει γιατί αυτός είναι κόπος εργασίας και κόπος ανθρώπων. Λέμε: πάμε στον Οκτώβριο να έχουμε το χρόνο αυτούς τους μήνες να ελέγξουμε μετά βεβαιότητας ότι δεν θα καταστρέψουμε κάποια επιχείρηση που μπορεί να σωθεί και πρέπει να σωθεί. Εφόσον πρέπει και μπορεί θα σωθεί. Εφόσον δεν πρέπει και δεν μπορεί, θα γίνουν κατεδαφίσεις.

Ούτε το περιβάλλον θα πάθει καμία ανεπανόρθωτη βλάβη από τη μεταφορά του Μαρτίου στον Οκτώβριο, ούτε η δημοκρατία μας θα πάθει καμία ανεπανόρθωτη βλάβη από αυτό. Αντιθέτως εάν ένας καταστραφεί, γιατί εμείς δεν κάναμε εμείς την δουλειά μας, αυτό είναι αίσχος για όλους εμάς.

Άρα, δικαίως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζήτησε να το αποσύρουμε και έκανε απλώς μία αντιπολίτευση για το σόου την οποία την δέχομαι γιατί Βουλή είναι, θα πείτε και κάτι παραπάνω. Εντάξει, καταψηφίστε. Εγώ δεν σας είπα υπερψηφίστε την για να μην την αποσύρω, δεν το πήγα μέχρι εκεί. Είπα: πείτε να μπουν οι μπουλντόζες αύριο. Όποιος μας παρακολουθεί ξέρει.

Το κατάλαβε πρώτος ο κύριος Αρσένης ο οποίος πράγματι σηκώθηκε και τι είπε; Αυτό που δεν σας λέει το ΣΥΡΙΖΑ το λέει το Μέρα25. Δείτε τα πρακτικά τι είπε πριν ο κύριος Αρσένης.

Ο κύριος Αρσένης τώρα, για να απαντήσω και σε αυτόν, πρώτα από όλα εάν θα ζητήσω συγγνώμη για τη φράση, το εξήγησα και εχθές αλλά δεν ήσασταν στην αίθουσα. Η φράση μου για τις περιβαλλοντικές οργανώσεις ήταν και το αν … κάνεις κάτι καλό. Δεν το καταλάβατε. Έπρεπε να το εξηγήσω λίγο περισσότερο, γιατί το λέτε συνέχεια από προχθές.

Ήταν μία ειρωνεία προς τον κύριο Φάμελλο ο οποίος την εποχή που κυβερνούσε είχε τις περιβαλλοντικές οργανώσεις εναντίον του και προχώρησε και έκανε το ανάποδο, με το οποίο ανάποδο εγώ τυγχάνει να συμφωνώ και τον υποστήριζα κιόλας τότε.

Δεν ήταν κατά κυριολεξία. Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβετε στη ότι γλώσσα μας υπάρχουν πράγματα που λέγονται όπως λέμε ρητορικά και πράγματα που λέγονται κατά κυριολεξία.

Εσείς έχετε μία τάση να μην μπορείτε ποτέ να κάνετε τέτοιου είδους λεπτές διακρίσεις. Αυτό χαρακτηρίζει τη μονολιθικότητα της σκέψης σας και ίσως και εξηγεί γιατί φτάσατε να είστε βουλευτής του Μέρα25.

Λοιπόν, πάμε τώρα στο συγκεκριμένο. Για το άρθρο 219 έχει χυθεί πάρα πολύ μελάνι. Τα έχω εξηγήσει τόσες φορές στην Επιτροπή και εχθές στην Ολομέλεια που να ξαναπώ για 25η φορά τα ίδια είναι και κουραστικό και αποκαρδιωτικό. Προφανώς εγώ δεν θα σας πείσω, προφανώς εσείς δεν θα με πείσετε.

Εμάς ο ελληνικός λαός εξέλεξε να κυβερνήσουμε. Αύριο μπορεί να εκλέξει εσάς και εσείς να το αλλάξετε. Ο ελληνικός λαός κυβερνά, ό,τι θέλει κάνει, όποιον θέλει εκλέγει, όποιον θέλει δεν εκλέγει. Σε αυτή τη φάση της ιστορίας μας πάντως έχει εκλέξει εμάς.

Ως προς τη φάση σας ότι εσείς λέτε να κατεδαφιστούν, θέλω να μην σοκαριστείτε με αυτά που θα σας πω, κύριε Αρσένη. Όταν είπα προς τον ΣΥΡΙΖΑ να το πει, το είπα διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Εσείς, κύριε Αρσένη, δεν είστε η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Είστε από το έλασσον κόμμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Το τελευταίο σε ψήφους που μπήκε στην Βουλή.

Άρα σας σέβομαι, σας τιμώ, ακούω αυτό που λέτε αλλά δεν σημαίνει ότι έχετε το πολιτικό βάρος να επιβάλλετε πολιτική. Δεν σας έδωσε ο λαός αυτό το πολιτικό βάρος. Εάν σας το δώσει αύριο, επαναλαμβάνω, η δημοκρατία ευτυχώς είναι ανοιχτή και ο λαός πάντα μπορεί να αλλάζει τις απόψεις του, τότε θα μπορείτε να ασκήσετε την πολιτική σας. Σήμερα το μέγεθος όμως στο οποίο σας κατέταξε ο ελληνικός λαός είναι να έρχεστε και να λέτε τη γνώμη σας, όχι να την επιβάλλετε.

Ως προς τις οργανώσεις τώρα. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, δεν τις βάζω όλες στο ίδιο καλάθι, άλλες είναι καλύτερες, άλλες είναι χειρότερες, έχουν μία αγωνία και υπερβάλλουσα αν θέλετε, εγώ λέω δόκιμη, ευαισθησία για τα περιβαλλοντικά θέματα. Άλλωστε αν δεν είχαν ευαισθησία, δεν θα ήταν περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Προφανώς, κύριε Αρσένη, εάν τις ακούγαμε σχεδόν τίποτα δεν θα κάναμε. Πάμε να κάνουμε ανεμογεννήτριες, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις λένε: μην τις κάνετε. Πάμε να κάνουμε το Ελληνικό, περιβαλλοντικές οργανώσεις λένε: να μην το κάνετε. Πάμε να κάνουμε το Kilada Hills, περιβαλλοντικές οργανώσεις λένε: να μην το κάνουμε. Και ούτω καθεξής.

Άρα, ποια είναι η δουλειά μιας νομίμου εκλεγμένης κυβερνήσεως; Να κάνει τις αναγκαίες σταθμίσεις και συνθέσεις κατά τον τρόπο που θέλει ο ελληνικός λαός. Σεβόμαστε τις αγωνίες τους. Εμείς θεωρούμε ότι έχουμε βάλει όλες τις ασφαλιστικές δικλείδες που έχει η νομοθεσία μας για να μην κινδυνεύσει το περιβάλλον.

Εάν κινδυνεύσει το περιβάλλον από άστοχες δικές μας αποφάσεις υπάρχει ο προληπτικός έλεγχος του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως σας το εξήγησα πολλές φορές. Και εάν και το Συμβούλιο της Επικρατείας κάνει λάθος στην έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, υπάρχει δυνατότητα προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας επιπλέον ή στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Άρα, το θεσμικό μας πλαίσιο έχει όλες εκείνες τις δυνατότητες εάν πράγματι εμείς πάμε να παραβιάσουμε και να καταστρέψουμε τις περιοχές ΝΑΤURA, εάν είμαστε τόσο κακοί και ειδεχθείς άνθρωποι, να μας σταματήσει.

Σας διαβεβαιώ όμως, και σε αυτό θέλω να είμαι ξεκάθαρος, το γεγονός ότι εσείς φωνάζετε, υποστηρίζετε κάθε αίτημα κάθε περιβαλλοντικής οργανώσεως, αντιστρατεύεστε κάθε επένδυση οποιασδήποτε φύσεως σε οποιοδήποτε σημείο της επικράτειας ό,τι και να γίνει και ούτω καθεξής, δεν σας κάνει περισσότερο φίλο του περιβάλλοντος από εμάς. Μόνο στη φαντασία σας.

Διότι εμείς που έχουμε την ευθύνη της διακυβερνήσεως θέλουμε πρωτίστως η ανάπτυξη που θα φέρουμε στην Ελλάδα να είναι αειφόρος. Δηλαδή να μην καταστρέφει το περιβάλλον αλλά να συμβιώνει αρμονικά με το περιβάλλον. Αυτή είναι η έννοια της συγχρόνου αναπτύξεως των οικονομιών και αυτήν υπηρετούμε και αυτή θέλουμε.

Θα δείτε ότι όταν θα ολοκληρωθούν τα έργα στο Ελληνικό εσείς που κάνατε προσφυγή μαζί με κάποιες περιβαλλοντικές οργανώσεις εκεί για να σταματήσετε την επένδυση αυτή, όταν θα το βλέπετε πόσο όμορφο θα έχει γίνει αυτό το μέρος, θα ντρέπεστε και δεν θα μπορείτε να εξηγήσετε στα παιδιά σας γιατί πήγατε σε αυτό το δικαστήριο. Τόσο ωραίο θα γίνει και τόσο φιλικό στο περιβάλλον.

Άρα, σας ακούμε, σας σεβόμαστε αλλά προς το παρόν, κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει αύριο, ο ελληνικός λαός δεν σας έχει εκλέξει για να επιβάλλετε πολιτική.

Τώρα, να κάνω μία σύνοψη του νομοσχεδίου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να εξιστορήσω ακριβώς πώς φτάσαμε εδώ, για να το ακούσουν οι συμπολίτες μας και να κλείσουμε τη συνεδρίαση.

Θέλω, καταρχάς, να ευχαριστήσω δημόσια τον αναπληρωτή Υπουργό τον κύριο Παπαθανάση. Αγαπητέ Νίκο, αγαπητέ συνάδελφε, ήταν η συνεργασία μας για να φτάσουμε σήμερα εδώ, πιστεύω, υποδειγματική και σε ευχαριστώ πραγματικά γιατί δούλεψες σκληρά, εσύ προσωπικά, για να γίνει το νομοσχέδιο.

Πρέπει να εξιστορήσω στους συμπολίτες μας πώς φτάσαμε εδώ.

Ιδρύσαμε τη νομοπαρασκευαστική Επιτροπή με επικεφαλής τον καθηγητή κύριο Γεώργιο Δελή, τον οποίο επίσης θέλω να τιμήσω δημόσια για την αφιλοκερδή του προσφορά στο κράτος με αυτό το νομοσχέδιο. Συστήσαμε τη διυπουργική Επιτροπή όλων των συναρμοδίων υπουργείων.

Όλα αυτά έγιναν ένα χρόνο πριν. Υπήρξαν πολλές συνεδριάσεις και της νομοπαρασκευαστικής και της διυπουργικής ώστε να φτάσουμε να θέσουμε σε δημόσια διαβούλευση το παρόν νομοσχέδιο.  

Στη δημόσια διαβούλευση το παρόν νομοσχέδιο προκάλεσε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για αυτό και τελικώς κατέληξε με περίπου 500 σελίδες σχολίων από τους Έλληνες συμπολίτες μας πάνω στα άρθρα του νομοσχεδίου.

Πολλά από αυτά τα σχόλια ελήφθησαν υπόψη και έτσι το αρχικά αναρτηθέν στη δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο με το τελικά κατατεθέν δημόσιο νομοσχέδιο στη Βουλή των Ελλήνων είχε σημαντικές διαφορές σύμφωνα με τα σχόλια που έγιναν στη δημόσια διαβούλευση.

Τιμήσαμε, δηλαδή, τους συμπολίτες μας αξιοποιώντας τις προτάσεις τους και δίνοντάς τους το βήμα να συμμετάσχουν ενεργά στη σύνταξη του παρόντος νομοσχεδίου.

Στη συνέχεια ήρθαμε στη Βουλή. Από την ακρόαση φορέων νομίζω ότι είχαμε ένα από τα ρεκόρ, κύριε Πρόεδρε, από φορείς. Ακούσαμε 28 φορείς στην ακρόαση φορέων για αυτό το νομοσχέδιο.

Από την ακρόαση φορέων πήραμε πολλά και τα ενσωματώσαμε στο τελικό μας κείμενο. Αποσύραμε άρθρο, το τότε 192, λόγω της ενστάσεως  ΕΑΑΔΗΣΥ και κάποιων κομμάτων.

Μεταγράψαμε τα άρθρα 189, 190 κατόπιν των παρατηρήσεων των Επιμελητηρίων. Αλλάξαμε άρθρα κατά πώς μας τα υπέδειξε το ΓΕΩΤΕΕ και ούτω καθεξής, μην τα απαριθμήσω.

Και αυτό ήταν μία διάθεσή μας να δείξουμε προς την κοινωνία ότι δεν θέλαμε να νομοθετήσουμε εν κρυπτώ και παραβύστω αλλά θέλαμε να λάβουμε υπόψη μας και τους φορείς όπως αυτοί εκφράστηκαν στη Βουλή.

Το ίδιο κάναμε και με τις παρατηρήσεις των κομμάτων. Εξαντλήσαμε το διάλογο στις Επιτροπές, όσοι βουλευτές ήθελαν να μιλήσουν όλοι μίλησαν. Εγώ προσπάθησα να μιλήσω αφού είχαν ολοκληρώσει τις ομιλίες τους όλοι οι συνάδελφοι στις Επιτροπές και προσπάθησα να απαντήσω σε όλα τα ερωτήματα τα οποία καλόπιστα ετέθησαν για να φτάσουμε στην Ολομέλεια.

Και εδώ στην Ολομέλεια πρέπει να σας ενημερώσω ότι ομίλησαν 56 συνάδελφοι, ένας μεγάλος αριθμός για ένα νομοσχέδιο, εξαντλήσαμε δύο μέρες μεγάλου διαλόγου στο νομοσχέδιο αυτό και δώσαμε την ευκαιρία να ακουστούν όλες οι απόψεις.

Γιατί το λέω αυτό. Διότι θεωρώ ότι αυτός ο τρόπος νομοθέτησης που τηρεί τους κοινοβουλευτικούς χρόνους, τηρεί τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, σέβεται το δημόσιο διάλογο, επιτρέπει στους φορείς να συμμετάσχουν, δίνει την ευκαιρία στους ειδήμονες, όπως συζητήσαμε στη νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, να μας προστατεύσουν από ενδεχόμενα λάθη.

Είναι ένας καλός τρόπος νομοθέτησης που για ένα ζήτημα που τελικά ξεπερνά κατά πολύ την χρονική εντολή της παρούσης Κυβέρνησης υπό την έννοια ότι οι δημόσιες συμβάσεις επηρεάζουν σχεδόν το σύνολο της οικονομίας και πολλά από τα έργα που θα ξεκινήσουν και θα κατακυρωθούν με βάση αυτό το νόμο, θα κατασκευάζονται και θα δαπανώνται χρήματα από το ελληνικό δημόσιο πολλά χρόνια μετά από σήμερα.

Άρα είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο έπρεπε να έχει εξαντλητικό δημόσιο διάλογο, έπρεπε να έχει εξαντλητικό δημόσιο έλεγχο και αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε.

Τώρα, ως προς την ένσταση που άκουσα και από τον κύριο Σπίρτζη και λίγο και από τον εισηγητή τώρα εδώ ως προς την αύξηση του ορίου των απευθείας αναθέσεων στις 30.000.

Θεωρώ ότι δεν έγινε και μεγάλη φασαρία, η αλήθεια είναι, που δείχνει ότι στην πραγματικότητα όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό ήταν ένα χρήσιμο εργαλείο.

Θέλουμε να ξέρουμε, όμως, τι κάνουμε. Αυξάνουμε πράγματι το όριο των απευθείας αναθέσεων από τις 20.000 στις 30.000 αλλά μειώνουμε από τις 60.000 στις 30.000 την υποχρέωση αναρτήσεως της σχετικής αναθέσεως στο διαδίκτυο.

Άρα, με αυτό τον τρόπο, ναι μεν δίνουμε την ευκαιρία για υψηλότερο ποσοστό απευθείας ανάθεσης για να τρέχουν τα έργα πιο γρήγορα, ιδιαίτερα στους δήμους που έχουμε πολύ μεγάλη καθυστέρηση, αλλά από την άλλη τα αναρτούμε για να μην υπάρχει τίποτα κρυφό και να είναι όλα ευχερώς προσιτά στο δημόσιο έλεγχο και του τελευταίου Έλληνα πολίτη που θέλει και δικαίως να ελέγξει πού πηγαίνουν τα χρήματά του.

Γιατί εν τέλει τα χρήματα αυτά δεν είναι ούτε των υπουργών, ούτε του Πρωθυπουργού, ούτε των δημάρχων, ούτε των περιφερειαρχών, είναι των Ελλήνων πολιτών, πρέπει να δαπανώνται με διαφάνεια, πρέπει να δαπανώνται με σεβασμό, αλλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να δαπανώνται και αποτελεσματικά. Διότι μόνο αν δαπανώνται αποτελεσματικά, θα φέρουν πίσω ωφέλεια ανάλογη αυτής της δαπάνης και ενδεχομένως και κέρδος μεγαλύτερο από τις δαπάνες που είναι και το ζητούμενο.

Αυτή ήταν η πρόθεσή μας, θέλω να είμαι ειλικρινής, ο στόχος του συγκερασμού της διαφάνειας με την ταχύτητα, της αποτελεσματικότητας με την εξασφάλιση των διαδικασιών, δεν είναι πάντα εύκολος. Γιατί, καμία φορά οι δύο αυτές αρχές, και οι δύο σπουδαίες αρχές, έρχονται σε κάποιου είδους σύγκρουση.

Το νομοσχέδιο αυτό προσπαθεί να βρει την ισορροπία, προσπαθεί να βρει το σημείο εκείνο που η μία δεν αντιπαλεύει και δεν αντιστρατεύει την άλλη.

Θα κριθεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και κύριε Πρόεδρε, στην πράξη εκ του αποτελέσματος όπως όλα κρίνονται στην ζωή και ιδιαίτερα στην πολιτική.

Όμως, και με αυτό κλείνω, η πολύ μεγάλη μας δυνατότητα και ταχύτητα απορροφήσεως ευρωπαϊκών πόρων, όπως κατέφτασε στην Επιτροπή, πιστοποίησε η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για αυτούς τους μήνες που αναλάβαμε την ηγεσία του Υπουργείου Αναπτύξεως και Επενδύσεων, που μας κατέταξε στη δεύτερη ταχύτητα, στη δεύτερη θέση σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η κατά το έτος 2020 μεγαλύτερη εκτέλεση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων τόσο στο εθνικό τους σκέλος όσο και στο συγχρηματοδοτούμενο, που ξεπέρασε τα 11 δισεκατομμύρια ευρώ, το μεγαλύτερο ποσό από τη μέρα που η Ελλάδα εντάχθηκε στις ευρωπαϊκές οικονομικές κοινότητες μέχρι σήμερα, αποτελούν, πιστεύω, αρκετά διαπιστευτήρια για το ότι έχουμε και τη διάθεση αλλά και τη δυνατότητα να είμαστε αποτελεσματικοί.

Τα δε αποτελέσματα της Αναπτυξιακής Τραπέζης, που σας τα κατέθεσα και αυτά στην Επιτροπή της Βουλής, όταν πραγματικά σε αυτούς τους 18 μήνες η Αναπτυξιακή Τράπεζα έχει μεταμορφωθεί από κάτι που θα εδημιουργείτο, ένα κέλυφος, σε κάτι που δρα, επιχειρεί, παράγει προϊόντα, παρεμβαίνει στην οικονομία και αναγνωρίζεται ο ρόλος της ακόμα και από την DG Ecfin στην επίσημη έκθεσή της για την Ελλάδα με πρώτη και μοναδική στην ιστορία μας αναφορά στις δράσεις της ελληνικής Αναπτυξιακής Τραπέζης δείχνει ότι είμαστε στο σωστό δρόμο.

Σε κάθε περίπτωση αν κάπου έχουμε σφάλλει και κάτι δεν λειτουργεί, εδώ θα είμαστε να εξηγήσουμε τι δεν πήγε καλά γιατί σίγουρα δεν έχουν γίνει όλα καλά.

Θέλω, όμως, στο κλείσιμο αυτής της συνεδριάσεως να ευχαριστήσω και όλους τους συναδέλφους που συμμετείχαν σε αυτή τη συζήτηση, ήταν κοπιώδης, ήταν εξαντλητική αλλά πιστεύω ότι στο τέλος θα βγει κάτι καλό για τον ελληνικό λαό».

Επισυνάπτεται φωτογραφικό υλικό

Ολόκληρη η απάντηση στο ακόλουθο link:

https://www.youtube.com/watch?v=r0I0BqEcFmQ