Ομιλία Υπουργού Ανάπτυξης & Επενδύσεων, κ. Άδωνι Γεωργιάδη στην Defence Exhibition Athens2021:
«Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι κατορθώσαμε να διεξαχθεί η φετινή Defence Exhibition Athens. Ξέρετε, υπήρχε μια στιγμή αμφιβολίας κατά το διάλειμμα της πανδημίας, για το αν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί φέτος η έκθεση αυτή.
Τα δύο συναρμόδια υπουργεία, Εθνικής Αμύνης και Ανάπτυξης κρίναμε ότι αυτή η έκθεση είναι πάρα πολύ σημαντική για να αναβληθεί.
Είμαι πολύ ευτυχής που σήμερα είμαστε εδώ. Καθότι φαίνεται η έκθεση έχει πραγματικά πολύ μεγάλη επιτυχία. Και να πω σε όλους ότι ένα καινούριο πνεύμα φιλοεπενδυτικό προφανώς υπάρχει στην Ελλάδα που όλοι το καταλαβαίνουμε.
Πράγματι, καθυστέρησα λίγα λεπτά να έρθω, διότι πριν από λίγη ώρα στο Ξενοδοχείο Χίλτον, παρουσιάστηκε στην Ελλάδα η φετινή έκθεση της Ernst & Young για την κατάσταση των άμεσων ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα για το 2020 και για τις προσδοκίες για το 2021.
Κάθε χρόνο εδώ και πολλά χρόνια, η Ernst & Young παγκοσμίως παρουσιάζει μία έρευνα για τις περισσότερες χώρες του κόσμου και όλες τις χώρες της Ευρώπης που μετράει τις επιδόσεις των οικονομιών κατά τη χρονιά που πέρασε και το τι πιστεύουν οι επενδυτές διεθνώς για τις προσδοκίες και τι θα πετύχει αυτή η χώρα τη χρονιά που ακολουθεί.
Όταν αναλάβαμε την διακυβέρνηση της χώρας μετά από την εντολή του Ελληνικού λαού πριν από δύο ακριβώς χρόνια, η πρώτη μου δήλωση ως Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων της Ελλάδος, είναι ότι επιθυμώ, προσδοκώ να μετατρέψω την Ελλάδα στην πιο επιχειρηματικά φιλική χώρα στην Ευρώπη.
Αυτό μπορεί να θεωρήθηκε υπερβολικός στόχος και λίγο αμετροεπές. Όμως, επειδή η πολιτική είναι εφαρμοσμένη τέχνη και δεν είναι θεωρία, είναι δηλαδή κάτι το οποίο τελικά στο τέλος μπορεί να μετρηθεί και ιδιαίτερα στην οικονομία, με ακρίβεια ευρώ, είμαι στην εξαιρετικά ευχάριστη θέση να πω ότι σύμφωνα με αυτήν την έκθεση που είναι και οπιο έγκυρος δείκτης παγκοσμίως, η Ελλάδα όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας, βρισκόταν στη θέση 35 μεταξύ όλων των χωρών της Ευρώπης, ως προς το δείκτη των άμεσων ξένων επενδύσεων.Την πρώτη χρονιά το 2019 καταφέραμε να ανεβάσουμε την επίδοσή μας από τη θέση 35, στη θέση 29, δηλαδή ανεβήκαμε 6 θέσεις και από το 0,21% που ήταν το ποσοστό μας επί του συνόλου των άμεσων ξένων επενδύσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να ανεβούμε στο 0,34%.
Τον δεύτερο χρόνο, το 2020, παρά την πανδημία και παρά το ότι γενικά οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ευρώπη, προφανώς λόγω της πανδημίας, είχαν πτώση κατά 13%, η Ελλάδα ανέβηκε και από τη θέση 29, βρέθηκε στη θέση 23. Η καλύτερη θέση που έχει βρεθεί ποτέ στην ιστορία της στο δείκτη αυτό της Ernst & Young.
Και είμαι πολύ περήφανος που ηγούμαι του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων την χρονιά που πήραμε την καλύτερή μας επίδοση στην ιστορία μας.
Επίσης, όσον αφορά στο μερίδιο άμεσων ξένων επενδύσεων στο σύνολο της Ευρώπης, από το 0,21% επί ΣΥΡΙΖΑ, το αυξήσαμε στο 0,35% την πρώτη χρονιά και εκτοξευτήκαμε στο 0,70% την δεύτερη. Σε δύο χρόνια έχουμε τριπλασιάσει την ετήσια επίδοσή μας στο δείκτη των άμεσων ξένων επενδύσεων και το ακόμα πιο καλό, είναι ότι η προσδοκία για την επόμενη χρονιά σύμφωνα με τους επενδυτές που συμμετέχουν στην έκθεση της Ernst & Young, είναι πραγματικά εξαιρετική.
Η Ελλάδα βρίσκεται στη 1η δεκάδα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τις προσδοκίες για το τι θα πετύχουμε το 2021. Αν αυτό επιβεβαιωθεί θα έχουμε μεγάλη άνοδο και στα επόμενα χρόνια στο δείκτη αυτό.
Ως προς το αν θα βελτιωθεί περαιτέρω η ελκυστικότητα της χώρας την επόμενη τριετία, την πεποίθηση των επενδυτών δηλαδή, για το πως θα πάει η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια, βρισκόμαστε στην πρώτη θέση σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση με 75%.
Να φανταστείτε ότι όπως μας εξήγησαν τα στελέχη της Ernst & Young, τους φάνηκαν τόσο εντυπωσιακά υψηλά αυτά τα νούμερα για την Ελλάδα, που ειδικά για την Ελλάδα προσπάθησαν να διπλασιάσουν το δείγμα.. Και αντί για 120 επενδυτές από όλο τον κόσμο που ρωτήσανε για όλες τις άλλες χώρες, ειδικά για την Ελλάδα ρωτήσανε 253. Ακριβώς για να διαπιστώσουν αν αυτά τα οποία έχουν λάβει ως πληροφορίες, ως στοιχεία, αποτελούν σύμπτωση των απαντήσεων των συγκεκριμένων ανθρώπων που ρωτήθηκαν ή αποτελούν μια γενική πεποίθηση μέσα στην επενδυτική κοινότητα.
Και ακόμη λοιπόν με το διπλάσιο δείγμα, τα νούμερα παρέμειναν τα ίδια και η Ελλάδα αλλάζει την εικόνα. Η κοινή αντίληψη, το perception που λέμε στα αγγλικά, για την Ελλάδα, έχει τελείως διαφοροποιηθεί αυτά τα δύο χρόνια.
Οι ξένοι και οι Έλληνες επενδυτές βλέπουν ότι υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία προσπαθεί πράγματι να προσελκύσει ξένες επενδύσεις και –θα το τονίσω αυτό – μια κοινωνία που για πρώτη φορά είναι εξαιρετικά υπέρμαχη των επενδύσεων.
Στα πλαίσια αυτά, αυτής της συνολικής μας προσπάθειας για να αλλάξουμε τον ρου των πραγμάτων στην Ελλάδα, να παρέχουμε στον ελληνικό λαό την ευμάρεια που του αξίζει και που μπορεί να έχει και να δημιουργήσουμε συνθήκες πραγματικής ευημερίας και αειφόρου ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια, είναι και η έκθεση στην οποία βρίσκομαι σήμερα.
Γιατί η έκθεση Defence Exhibition Athens δεν έχει μόνο τον καθαρά αμυντικό χαρακτήρα –προφανώς οι επιχειρήσεις που συμμετέχουν εδώ θα δείτε ότι έχουν κύριο στόχο την προβολή της εξέλιξης της τεχνολογίας στον τομέα της άμυνας της χώρας. Όμως, εμείς βλέπουμε την άμυνα της χώρας και μέσα από την αναπτυξιακή της χροιά και για αυτό θα πω δυο λόγια για τα ναυπηγεία που είναι το θέμα της σημερινής μου ομιλίας.
Ασφαλώς από την έννοια της ναυπηγικής βιομηχανίας και της ανάπτυξής της και του προγράμματος των φρεγατών που έχει αποκτήσει τόσο μεγάλη κρισιμότητα, και θα πω μετά γιατί, όσο και της οικονομικής της διάστασης στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων να διαχωρίσει τις ιδιωτικές εταιρείας που δραστηριοποιούνται. στην αμυντική βιομηχανία, οι οποίες και εδώ στα περίπτερα παρουσιάζουν εξαιρετικά εκθέματα στη σύγχρονη τεχνολογία και στην καινοτομία, που είναι κάτι που μας ενδιαφέρει.
Τα τελευταία χρόνια έχουν επιτύχει να αυξήσουν τις εξαγωγές τους και να πετύχουν να κερδίσουν συμβόλαια σε ξένες χώρες σε εξαιρετικά ανταγωνιστικές συνθήκες και που ασφαλώς θα αποτελέσουν και αυτές κομμάτι της ανάπτυξης της ναυπηγικής βιομηχανίας πάνω στα νέα οπλικά συστήματα που θα μπουν και στις φρεγάτες και με τα υπόλοιπα κομμάτια του αμυντικού εξοπλισμού.
Θα πάμε σε αυτό χέρι – χέρι και είμαστε μία κυβέρνηση που δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να πούμε ότι θέλουμε και την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα σε όλα αυτά τα μεγάλα έργα της άμυνας στη χώρα.
Δεν ξεχωρίζουμε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ούτε θέλουμε να διαμορφώσουμε προνομιακά συνθήκες όχι καλού ανταγωνισμού για τις δημόσιες επιχειρήσεις. Θέλουμε να δώσουμε αληθινή ευκαιρία στις καλές ελληνικές επιχειρήσεις ανταγωνιστικά γιατί το αξίζουν, να πάρουν το μερίδιό τους και να αποκτήσουν πρόσβαση σε ένα καλύτερο μέλλον.
Όσον αφορά στη ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς είπα ότι η πολιτική είναι μετρήσιμο αποτέλεσμα, πάμε να δούμε αυτά τα δύο χρόνια τι πετύχαμε.
Θα κάνω μία πολύ μικρή ιστορική αναδρομή. Η ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα ήταν μέχρι τηνδεκαετία του ’80 εξαιρετικά ζωτικής σημασίας και δραστήριο κομμάτι της ελληνικής οικονομίας. Δεν θα κάνω τώρα ιστορική ανάλυση. Δεν έχει σημασία. Αυτά είναι για τους ιστορικούς. Το πραγματικό γεγονός είναι – μπορεί να διαφωνούμε για τις αιτίες αλλά το γεγονός είναι αδιαμφισβήτητο – ότι από το ’80 και μετά, η ναυπηγική βιομηχανία ακολούθησε μία πολύ μεγάλη κατηφόρα.
Τη δεκαετία 2010 – 2019 η κατάσταση της ναυπηγικής βιομηχανίας στην Ελλάδα ήταν, θα έλεγα, τραγική. Θυμάμαι ακόμα τα έτη 2011-2012 όταν τότε ως Υφυπουργός Ανάπτυξης με αρμοδιότητα τη ναυτιλία, ο σημερινός δηλαδή Υπουργός Ναυτιλίας στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα, είχα να αντιμετωπίσω τη διακοπή του ρεύματος στα ναυπηγεία της Βορείου Σύρου και τους εργαζόμενους που είχαν έρθει στο Υπουργείο γιατί δεν μπορούσαν, δεν είχαν χρήματα για να βγάλουν τις γιορτές των Χριστουγέννων το 2011 προς το 2012. Και τις διαρκείς απεργίες στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά με τις συγκρούσεις τότε με τον τότε επενδυτή, τους εργαζομένους και την κυβέρνηση.
Άρα, εκείνη τη στιγμή, το 2011-2012, αν μιλάγαμε για την προοπτική αναγέννησης της ναυπηγικής βιομηχανίας στην Ελλάδα θα ήταν περίπου τρέλα, παράλογο. Κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί.
Ένας από τους πρώτους στόχους της κυβέρνησης με την ανάληψη των καθηκόντων μας ήταν να ξαναβάλουμε μπρος τη ναυπηγική βιομηχανία. Βρήκαμε την διαδικασία εξυγιάνσεως των ναυπηγείων Νεωρίου Σύρου που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση αλλά για τους γνωστούς λόγους της ελληνικής γραφειοκρατίας είχε κολλήσει, είχε βρεθεί ένα βήμα πριν την οριστική ακύρωσή της.
Οφείλω να πω τότε ότι και με τη βοήθεια του κύριου Πάιατ με τον οποίο ήρθαμε σε συνεργασία για την ολοκλήρωση της επενδύσεως της ONEX στα Ναυπηγεία Σύρου, η επένδυση ολοκληρώθηκε. Η χρηματοδότηση εξασφαλίστηκε. Σήμερα που μιλάμε τα Ναυπηγεία Σύρου είναι ένα αναγεννημένο μέρος. Οι κάτοικοι της Σύρου είναι τρισευτυχισμένοι γιατί όλοι οι εργάτες ξαναπηγαίνουν στη δουλειά και πολλοί άλλοι που δεν είχαν δουλειά βρήκαν δουλειά στα Ναυπηγεία Σύρου.
Τα πλοία τα οποία αναμένουν αρόδο για να μπούνε στις ράγες είναι κάθε μέρα σε διψήφιο αριθμό και αν είχε μεγαλύτερες παραγωγικές δυνατότητες το Ναυπηγείο, θα εξυπηρετούσε πολύ περισσότερα πλοία καθημερινά.
Το σωματείο των εργαζομένων, οι ίδιοι άνθρωποι που συζητούσαμε το 2011-2012, τώρα μου στέλνουν δώρα ευχαριστίας για το πόσο ευχαριστημένοι είναι που άλλαξε η ζωή τους με την έλευση του επενδυτού και την επένδυση στο ναυπηγείο.
Και η προοπτική, το μέλλον για το Ναυπηγείο Σύρου μόνο ως εξαιρετική μπορεί να περιγραφεί. Έβγαλε κέρδη, λειτουργικά κέρδη από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας.
Και επέδειξε με αυτό τον τρόπο ότι η ιδέα στην Ελλάδα ότι δεν μπορούμε πια να έχουμε ανταγωνιστικά ναυπηγία δεν είναι αληθινή Διότι αν ήταν αληθινή και το Ναυπηγείο Σύρου θα είχε χρέη από την πρώτη χρονιά και θα είχε αποτύχει. Αντιθέτως πηγαίνει πάρα, πάρα, μα πάρα πολύ καλά.
Γιατί; Διότι η δεκαετία της κρίσης άλλαξε πάρα πολλά πράγματα στην Ελλάδα. Και αυτό θέλω να το ξέρουν όλοι οι επενδυτές πριν λάβουν την απόφαση να επενδύσουν σε αυτή ή σε μια άλλη χώρα.
Η ίδια η κοινωνία έχει αλλάξει αντίληψη. Το ίδιο σωματείο εργαζομένων των Ναυπηγείων Σύρου πριν από 15 χρόνια θα έκανε διαρκείς απεργίες για οποιοδήποτε θέμα. Τώρα, εάν κάποιος μιλήσει για απεργία και φασαρίες, τον εξοβελίζουν οι ίδιοι οι εργάτες οι οποίοι δεν ανέχονται κανένας να θέσει σε κίνδυνο τις θέσεις εργασίας τους. Αυτό είναι αλλαγή αντίληψης της κοινωνίας, όχι αλλαγή αντίληψης της κυβέρνησης.
Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία των Ναυπηγείων της Σύρου είμαστε στην πολύ ευχάριστη θέση, όπως σίγουρα γνωρίζετε, να έχουμε υποδεχθεί μόλις προ ολίγων ημερών την κατάληξη του διαγωνισμού για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.
Θέλω εδώ να υπενθυμίσω ότι επί της προηγουμένης κυβερνήσεως ψηφίστηκε ο νόμος για την ειδική διαχείριση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το πώς θα διαχειριζόμασταν το μεγάλο πρόστιμο που εκκρεμούσε από την DG Com πάνω σε αυτά τα ναυπηγεία.
Με τη δική μου συνομιλία με την αρμόδια Αντιπρόεδρο της Κομισιόν, κυρία Βεστάγκερ και του κυρίου Σταϊκούρα αλλά και με εντατική δουλειά με τον ειδικό διαχειριστή καταφέραμε να ξεκαθαρίσουμε όλα τα νομικά ζητήματα τα οποία είχε μπροστά του το ναυπηγείο, να κάνουμε το διαγωνισμό για πρώτη φορά στο τέλος του 2020. Απέτυχε η πρώτη φορά. Το τίμημα τότε ήταν πολύ χαμηλό.
Κηρύξαμε άγονο το διαγωνισμό και τον επαναλάβαμε τώρα μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου του 2021. Πάρα πολλοί προέβλεπαν αποτυχία και του δεύτερου διαγωνισμού και δεν έδειξαν αρκετά μεγάλη πίστη στις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας να ανακάμψει.
Εγώ σε όλες τις συνεντεύξεις ήμουν πολύ αισιόδοξος και έλεγα ότι και θα πετύχει ο διαγωνισμός και θα έχουμε πλείονες της μίας προσφοράς. Πράγματι, η προσφορά του κυρίου Γιώργου Προκοπίου σε τίμημα ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Σε όλα τα σχετικά άρθρα του ημερησίου τύπου η προσδοκία για τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και των δύο αιτημάτων δεν ξεπερνούσαν τα 50-55 εκατομμύρια. Τελικά ξεπέρασε τα 74 εκατομμύρια. Άρα το τίμημα αυτό καθ’ αυτό είναι εξαιρετικά υψηλότερο των προσδοκιών. Επιτυχία.
Όμως δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά έρχονται στα χέρια ενός τεράστιου Έλληνα εφοπλιστή, ενός τεράστιου Έλληνα επενδυτή, ο οποίος προφανώς έχει και το όραμα αλλά και τη δυνατότητα να εφαρμόσει ένα συνεκτικό businessplan και τα ναυπηγεία αυτά να προκόψουν στο άμεσο μέλλον με πολύ μεγάλη ταχύτητα.
Σημειώνω δε ότι στο business plan του κυρίου Προκοπίου δεν είναι οι φρεγάτες το αποκλειστικό ζητούμενο του στησίματος σε αυτά τα ναυπηγεία. H ίδια η δημιουργία ναυπηγικής βιομηχανίας και ναυπηγικής ύλης από την ιδιωτική αγορά του Σκαραμαγκά αποτελεί το κυρίαρχο πλάνο του νέου επενδυτού.
Αυτό είναι ένα εξαιρετικά καλό νέο καθόσον τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ως μέγεθος δεν έχουν καμία σχέση με τα Ναυπηγεία Σύρου, είναι εξαιρετικά μεγαλύτερα. Έχουν τη μεγαλύτερη δεξαμενή στη Μεσόγειο και μπορούν να φτιάξουν πια πολύ μεγάλα πλοία.
Άρα λοιπόν δημιουργείται μια υποδομή στην Ελλάδα που με την παρουσία του συγκεκριμένου ανθρώπου, της οικονομικής του ισχύος αλλά και της γνώσης του πάνω στον τομέα της ναυτιλίας δημιουργεί τις προϋποθέσεις να φτιάξουμε πραγματικά ένα πολύ ισχυρό ναυπηγείο στην περιοχή του Σκαραμαγκά.
Το τρίτο ναυπηγείο με το οποίο ασχολούμαστε αυτό το διάστημα είναι φυσικά τα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Τα ναυπηγεία της Ελευσίνας είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Αναλάβαμε μετά την αλλαγή και τη μεταφορά των μετοχών στον κύριο Ξενοκώστα και στην ενδιάμεση εταιρία ΟΝΕΧ έτσι ώστε να μπορέσει να γίνει το due diligence με τις εταιρίες και ολοκληρώσαμε με την Ernst & Young όλη τη μελέτη του τι πραγματικά χρωστάνε αυτά τα ναυπηγεία και τι πραγματικά χρειάζεται να γίνει.
Δυστυχώς η εικόνα του ναυπηγείου όπως καταγράφηκε στην έκθεση της Ernst & Young ήταν πολύ χειρότερη της αναμενόμενης. Εξαιρετικά χειρότερη, και ως προς τα χρέη και τις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού και ως προς την ανάγκη επενδύσεων για την κάλυψη περιβαλλοντικών ζημιών και ως προς την ανάγκη επενδύσεων για τη δημιουργία υποδομών ικανών για να πάρουν τα ναυπηγεία μπρος.
Δεν θα αποκαλύψω όλο μας το σχέδιο γιατί αυτά έχουν και ένα στοιχείο εμπιστευτικότητας, σίγουρα όμως προσπαθούμε παρά την εξαιρετικά δυσκολότερη κατάσταση από αυτή που πραγματικά είχαμε υπολογίσει, να βρούμε τους αναγκαίους επενδυτές, οι οποίοι θα χρηματοδοτήσουν την αναγέννηση και αυτού του ναυπηγείου.
Σε κάθε περίπτωση μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου θα ξέρουμε εάν μπορούμε να υλοποιήσουμε το σχέδιό μας ή αν θα αναγκαστούμε να πάμε σε άλλες λύσεις εάν δεν υπάρξει τελικά το αναγκαίο ενδιαφέρον από επενδυτή.
Είμαι όμως συγκρατημένα αισιόδοξος ότι με την παρουσία του προγράμματος των φρεγατών θα δημιουργηθεί το αναγκαίο περιβάλλον για να υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον για την αναγέννηση και των ναυπηγείων Ελευσίνας. Είναι σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα να βρούμε τρόπο να λειτουργήσει και η Ελευσίνα.
Με το Πέραμα σε κατάσταση πολύ μεγάλης αναγέννησης, με τον Σκαραμαγκά στην κατάσταση που προ ολίγου σας περιέγραψα και με τη Σύρο να λειτουργεί, όταν θα κατορθώσουμε να βάλουμε μπρος και την Ελευσίνα, η Ελλάδα θα έχει αναγεννήσει πλήρως όλη τη ναυπηγική της βιομηχανία όπως την είχε την δεκαετία του ’80 και του ’90.
Και τώρα έχουμε πλέον εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό σε ανταγωνιστικό κόστος εργασίας και με τελείως διαφορετική νοοτροπία από αυτή που μας έφερε στη χρεοκοπία. Με ένα πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού που σίγουρα ένα μεγάλο κομμάτι θα κατασκευαστεί στην Ελλάδα εις πάσα περίπτωση – αυτό καταλαβαίνουν όλες οι εταιρίες που συμμετέχουν στο διαγωνισμό για τις φρεγάτες- θα ήταν παράνοια για την Ελλάδα να μην διεκδικήσει ένα κομμάτι που θα γίνει στην Ελλάδα και να προσθέσει στο εγχώριο προϊόν.
Θέλω να πω εδώ ότι σήμερα είμαστε σε ένα διαγωνισμό για την αγορά αυτών των 4 φρεγατών. Όμως οι ανάγκες του Πολεμικού μας Ναυτικού είναι γνωστό ότι είναι πολύ μεγαλύτερες. Στην πραγματικότητα την επόμενη 20ετία πρέπει να πάρουμε τουλάχιστον 12 φρεγάτες. Άρα αυτό σημαίνει ότι η επιλογή του τύπου της φρεγάτας που θα γίνει τώρα από το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα ακολουθήσει το Πολεμικό Ναυτικό και τα επόμενα χρόνια.
Άρα αυτός που προσδοκούμε να έρθει και να γίνει ο συνεταίρος μας σε αυτή την προσπάθεια, δεν θα είναι ένας συνεταίρος για μια μόνο αγορά, αλλά θα είναι ένας συνεταίρος μας για μακροχρόνια δράση. Και αυτό νομίζω θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη από όλες τις συμμετέχουσες εταιρίες από όλες τις χώρες, όλες τις χώρες φιλικά προσκείμενες στην Ελλάδα, εταίροι και σύμμαχοι, χώρες στις οποίες μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη και να συνεννοηθούμε.
Ασφαλώς στην επιλογή μας για το ποια θα είναι η χώρα και ποια θα είναι η φρεγάτα που θα επιλέξουμε, τον πρώτο λόγο έχει το Υπουργείο Άμυνας και το Πολεμικό Ναυτικό γιατί το πρώτο κριτήριο χωρίς αμφιβολία, είναι το αξιόμαχο του πλοίου και η κάλυψη των αμυντικών μας αναγκών. Αυτό δεν συζητείται ούτε μπαίνει σε κανενός είδους συζήτηση ή διακύβευση.
Πρώτος στόχος η εξασφάλιση της εθνικής άμυνας της χώρας. Αφού όμως αυτή η παράμετρος πληρωθεί, η δεύτερη παράμετρος θα είναι η καλύτερη προσφορά ως προς την εγχώρια ναυπήγηση και τα χρήματα που θα μείνουν στην εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία. Και καλό είναι οι συμμετέχοντες να το λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη.
Είμαι όπως είπα πριν συγκρατημένα αισιόδοξος ότι ο στόχος θα επιτευχθεί και σε λίγους μήνες θα μπορούμε να πανηγυρίζουμε και την επανέναρξη λειτουργίας, της πραγματικής λειτουργίας του ναυπηγείου Ελευσίνας.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι εγώ δεν θα περίμενα ποτέ, ότι οποιοσδήποτε επενδυτής θα εξαρτούσε την απόφασή του να εμπλακεί στη ναυπηγικήβιομηχανία της χώρας είτε ως πελάτης είτε ως συνεταίρος μόνο και μόνο από το πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού.
Ασφαλώς το πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού και οι ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού δεν είναι μόνο για τις φρεγάτες. Αλλά είναι φυσικά για τη συντήρηση, την αναπαλαίωση των υπολοίπων πλοίων, κ.α.
Θα είναι διαρκείς γιατί πάντα θα έχουμε ανάγκη από ένα ισχυρό Πολεμικό Ναυτικό όμως, και αυτό νομίζω είναι που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από τις εταιρίες, έχουμε μπροστά μας μια εξαιρετικά ευνοϊκή συγκυρία ως προς την ιδιωτική αγορά. Ως προς την εμπορική αγορά των ναυπηγείων και αυτό είναι που έχει αποδείξει άλλωστε και η περίπτωση της Σύρου.
Μπροστά μας έχουμε την ανάγκη όλου του παγκόσμιου στόλου μέσα στα επόμενα χρόνια να προσαρμοστεί στους νέους όρους ναυσιπλοΐας του ΙΜΟ και στους εξαιρετικά πιο φιλικούς για το περιβάλλον όρους ναυσιπλοΐας όπου όλα τα πλοία θα πρέπει να υποστούν σημαντικές μετατροπές στον τρόπο λειτουργίας τους για να μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα για να γίνουν πιο φιλικά ως προς το περιβάλλον.
Αυτές οι μετατροπές θα χρειαστούν σοβαρές ναυπηγικές εργασίες άρα ναυπηγεία τύπου Σκαραμαγκά, τύπου Ελευσίνας, τύπου Σύρου θα είναι απολύτως απαραίτητα για να γίνει αυτός ο εκσυγχρονισμός.
Τα πλοία που ανήκουν σε Έλληνες εφοπλιστές είναι πάρα πολλά, είμαστε ως γνωστόν η υπερδύναμη της παγκόσμιας ναυτιλίας με το μεγαλύτερο μερίδιο ελληνόκτητου στόλου.
Και ασφαλώς τώρα που οι Έλληνες πλοιοκτήτες βλέπουν ότι μπορούν να βρουν στην Ελλάδα ανταγωνιστικές τιμές και αξιόπιστες παρεχόμενες υπηρεσίες, κάτι που στο παρελθόν δεν το έβρισκαν δεν έχουν κανένα λόγο να μην επιλέξουν τα ελληνικά ναυπηγεία για να δώσουν δουλειές εφόσον επαναλαμβάνω ότι τα ελληνικά ναυπηγεία τιμούν τις δεσμεύσεις τους.
Το τονίζω αυτό γιατί οτιδήποτε άλλο είναι καταστροφικό και δεν θα περίμενα ποτέ κάποιος να πάρει μια καταστροφική απόφαση για την επιχείρησή του μόνο και μόνο από πατριωτισμό.
Όμως ο πατριωτισμός υπάρχει και όταν θα έχουμε φτιάξει και φτιάχνουμε τις κατάλληλες συνθήκες θα φέρει και τους πελάτες. Άρα θα έχουμε και τα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού, τα οποία αναγκαστικά ένα μεγάλο κομμάτι θα φτιαχτεί στην Ελλάδα και την ευνοϊκότερη συγκυρία από την κυρίως εμπορική αγορά του στόλου που έχουμε αντιμετωπίσει τις τελευταίες δεκαετίες.
Αν συνδυάσουμε αυτά τα δύο με την αλλαγή της εικόνας της Ελλάδος και την αλλαγή της νοοτροπίας της Ελλάδος νομίζω ότι έχουμε όλο το περιβάλλον για να φτιάξουμε μια ακόμα πολύ επιτυχημένη επένδυση στον τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας καθ΄ ολοκληρίαν στην Ελλάδα. Αυτό είναι το όραμά μας, για αυτό δουλεύουμε, αυτά τα αποτελέσματα έχουμε φέρει μέχρι σήμερα και αυτά σχεδιάζουμε για το μέλλον».
Ολόκληρη τοποθέτηση στο ακόλουθο link:
|
|
https://www.youtube.com/watch?v=UO6OXOCZUhw
Comments are closed.